کاظم هژبری - دانشگاه گیلان
رحیم رمضانی نژاد - دانشگاه گیلان

چکیدهروند کاربرد ورزش و فعالیت بدنی در دستیابی به اهداف توسعه پایدار از جمله هدف سلامت و تندرستی، برای سالیانی متمادی در دستورکارهای مختلف توسعه دیده می شود. این روند، با دستورکار ۲۰۳۰ سازمان ملل و دستورکارهای پس از آن؛ شکل تازه ای به خود گرفته است. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی چگونگی دستیابی به هدف اطمینان از زندگی سالم و تندرستی برای همه و در همه سنین و ارایه ی مدلی برای دستیابی به این هدف، از طریق ورزش و فعالیت بدنی است. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع نظریه زمینه ای است که در آن با ۱۳ نفر از صاحب نظران حوزه توسعه ورزش و سلامت از مرکز تحقیقات پزشکی ورزشی، فدراسیون ورزش همگانی و اساتید دانشگاهی ایران و دانشگاه لیل فرانسه، مصاحبه هایی صورت گرفت و تعداد ۶۶ کد مستقل اولیه در قالب ۱۲ مفهوم، ۶ سازه اصلی مدل را تشکیل دادند. اعتبار یافته های تحقیق از طریق بازنگری مداوم متن و کدها بوسیله صاحب نظران و اعضای تیم تحقیق در برهه های زمانی مختلف انجام گرفت. در نهایت، مدل نهایی پژوهش ارائه شد که در آن عوامل علی (نقش پیشگیری و درمان)، شرایط زمینه ای (موانع سطح خرد و کلان)، شرایط مداخله ای (عدالت اجتماعی)، راهبردها (توسعه سیستم های فعال، توسعه محیط فعال و رشد فردی) و پیامدها (کاهش هزینه های سلامت، ترویج سبک زندگی فعال) شناسایی شدند. مدل نهایی پژوهش نشان می دهد دستیابی به پیامدهای سلامتی و تندرستی از طریق ورزش، نیاز به برطرف ساختن موانع فردی و سطح کلان؛ از طریق هم افزایی و همکاری متقابل آژانس های ورزش و تندرستی و سیاست های کلان توسعه کشور دارد.

کلمات کلیدی: توسعه سلامتی از طریق ورزش, رویکردهای سلامت محور, ورزش برای اهداف توسعه