تاثیر آشفتگی ناشی از زوال بر پویایی مکانی و زمانی الگوی پراکنش درختان در جنگل های بلوط استان لرستان
عنوان مقاله: تاثیر آشفتگی ناشی از زوال بر پویایی مکانی و زمانی الگوی پراکنش درختان در جنگل های بلوط استان لرستان
شناسه ملی مقاله: JR_JFRD-9-3_008
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JFRD-9-3_008
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
Mir Hamed Akhtari - دانشجوی دکترای جنگلداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
Asadollah Mataji - استاد گروه جنگلداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
Sasan Babaei Kafaki - دانشیار گروه جنگلداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
Hadi Kiadaliri - دانشیار گروه جنگلداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
Mir Hamed Akhtari - دانشجوی دکترای جنگلداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
Asadollah Mataji - استاد گروه جنگلداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
Sasan Babaei Kafaki - دانشیار گروه جنگلداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
Hadi Kiadaliri - دانشیار گروه جنگلداری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
هدف این پژوهش، بررسی پویایی مکانی و زمانی الگوی پراکنش درختان در یک دوره ۱۰ ساله در پی بروز آشفتگی ناشی از زوال در جنگلهای بلوط استان لرستان است. بدین منظور مشخصههای کمی و الگوی مکانی درختان در موزاییکهایی به مساحت پنج هکتار در چهار منطقه مختلف و فاقد زوال که در سال ۱۳۸۹ برداشت شده بود، در سال ۱۳۹۹ (سه منطقه دارای شرایط زوال و یک منطقه فاقد زوال) دوباره مورد اندازهگیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین تعداد در هکتار در مناطق دچار زوال، کاهش یافته و در منطقه فاقد زوال افزایش یافت. در طی دوره ۱۰ ساله مقدار تاجپوشش دچار تغییرات شد، ولی تفاوت معنیداری مشاهده نشد، اما از نظر تراکم و درصد تاجپوشش درختان اختلاف معنیداری بین مناطق وجود دارد. نتایج بررسی الگوی مکانی درختان بلوط ایرانی (Quercus brantii) در مناطق دچار زوال نشان داد که در ابتدا و انتهای دوره در توده های خالص و کمتراکم، الگوی مکانی کپهای بوده و در توده های آمیخته با غالبیت بلوط و تراکم بهنسبت زیاد الگوی پراکنش تصادفی بود که با افزایش فاصله کپهای شود. آشفتگی ناشی از زوال بلوط در توده های آمیخته سبب شد که کپهایشدن در شعاع کمتری (فاصله ۴۰ متر و بیشتر) اتفاق بیفتد، درحالیکه در تودههای آمیخته فاقد زوال کپهایشدن در شعاع بیشتر از ۶۰ متر مشاهده شد. بر این اساس میتوان اذعان داشت که زوال بلوط بر الگوی پراکنش مکانی درختان در طول زمان تاثیرگذار است و نتایج حاصل میتواند راهنمای موثری در راستای مدیریت تودههای زوالیافته باشد.
کلمات کلیدی: بلوط ایرانی, پویایی, جنگل های زاگرس, خشکیدگی درختان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1878475/