احد نوروززاده - گروه مدیریت، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران

روند جهانی شدن، افزایش جمیعت و نیاز روزافزون به محصولات کشاورزی سبز، اتخاذ رویکردهای نوین در بخش کشاورزی را بیش از پیش نمایان می کند. در این میان زنجیره تامین سبز در نظام کشاورزی می تواند نقش کلیدی در کاهش فقر و امنیت غذایی در کشورهای در حال توسعه ایفا کند. بر همین اساس در پژوهش حاضر تلاش گردید نقشه راهی برای مدیریت زنجیره تامین سبز در نظام کشاورزی کشور با دو رویکرد کیفی و کمی ترسیم گردد. جامعه آماری در مرحله کیفی ۳۰ نفر از خبرگان، اساتید دانشگاه، مدیران جهاد کشاورزی و فعالان محیط زیست استان اردبیل که به روش هدفمند (نمونه گیری نظری)، با روش ارجاع زنجیره ای (روش گلوله برفی) انتخاب و در بخش کمی، کارشناسان سازمان های جهاد کشاورزی و محیط زیست که مطابق جدول مورگان تعداد ۱۸۱نفر به عنوان نمونه آماری و بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. گردآوری اطلاعات در مرحله اول، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته و در مرحله دوم پرسشنامه محقق ساخته (بازطراحی شده) با پاسخ بسته (طیف لیکرت) بود که بر اساس شاخص های مستخرج از مرحله اول تنظیم گردیده است. مجموعه داده های بدست آمده بعد از طی فرآیند مستمر کدگذاری های باز، محوری و گزینشی و استفاده از نرم افزار MaxQDA، در قالب ۱۲۶کد باز، ۷۱مفهوم، ۲۰مقوله و ۶طبقه بر اساس رویکرد سامان مند سازماندهی شدند. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش و خروجی نرم افزار Smatr PLS، شاخص "حضور سازمان های تولیدکننده سبز در همایش و نمایشگاه ها" با ضریب مسیر ۸۹۶/۰ و شاخص "بخش بندی بر اساس گروه های سنی" با ضریب مسیر ۸۶۶/۰ بعنوان مهتمرین و اثرگذارترین شاخص ها در نقشه راه طراحی شده شناسایی شدند.

زنجیره تامین سبز, نظام کشاورزی, نظریه ی داده بنیاد