تاثیر روابط آموزگار و دانش آموز بر پیشرفت تحصیلی در دبستان

در سازمان های آموزشی، یکی از عوامل اساسی برای بهبود فرآیند یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، نقش آموزگاران و روابط میان آن ها و دانش آموزان است. تاثیر عمیق این روابط بر پیشرفت آموزش و یادگیری، از اهمیت بسیاری برخوردار است. این تحقیق به بررسی ابعاد مختلف ارتباطات آموزگار و دانش آموزان در دبستان و نقش آن در پیشرفت تحصیلی آنان می پردازد. در محیط آموزشی، روابط مثبت بین آموزگاران و دانش آموزان تاثیر زیادی بر پیشرفت تحصیلی ایفا می کنند. این تحقیق با هدف بررسی نقش و اهمیت روابط آموزگاران و دانش آموزان در فرآیند یادگیری و پیشرفت تحصیلی در مقطع دبستان انجام شده است. از روش های تحقیق کمی و کیفی برای جمع آوری داده ها و تجزیه و تحلیل آن ها استفاده شده و نتایج به دست آمده نشانگر ارتباط مستقیم بین نوع و پیشرفت روابط آموزگار-دانش آموز و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دبستان می باشد. این تحقیق ارائه دهنده راهکارها و پیشنهاداتی برای بهبود روابط این دو گروه و ارتقاء پیشرفت آموزش و یادگیری در دبستان است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، کارایی تحصیلی ، آموزگار ، دانش آموز ، روابط مثبت.