ندا یزدان پناه - کارشناس ارشد ژئومورفولوژی دانشگاه پیام نور آباده
کاووس مردانی نیا - کارشناس علوم تربیتی کودکان استثنایی دانشگاه اصفهان
یعقوب عسکری شهید - کارشناس علوم تربیتی دانشگاه پیام نور آباده
مجتبی احمدی خواه - کارشناس مدیریت دولتی دانشگاه آزاد آباده
نصرت قدیری سرشت - کارشناس امور فرهنگی دانشگاه جامع علمی -کاریردی مشهد

اختلال بی اعتنایی مقابله ای ،یکی از اختلالات دوران کودکی و نوجوانی می باشد،که در آن کودک مبتلا به آن رفتارهای متمردانه ،ناسازگارانه یا خصمانه دربرابر منابع اقتدار نشان می دهد.دراین پژوهش سعی کردم تا اختلال بی اعتنایی مقابله ای در دانش آموز مورد نظر،دانش آموز کلاس دوم رادرمان کنم .دانش آموز مورد نظر براساس DSM-IV دارای اختلال بی اعتنایی مقابله ای می باشد.در این پژوهش ،برای درمان این اختلال از روش های درمانی ،کمک گرفته شد.یکی از روش های درمانی استفاده از آموزش والدینی بارکلی است و باعث افزایش مهارت والدین درتوجه انتخابی به رفتارهای کودک،بیان دستورات صحیح و واضح و به کار گیری تمرینات انضباطی موثر،شده است .ازدیگر روش های درمان برای دانش آموز مورد نظر آموزش مهارت های اجتماعی از طریق بازی های گروهی ،پرورش استقلال،تقویت اعتماد به نفس و رفتاردرمانی فردی می باشد.بااستفاده از پرسشنامه ی علائم مرضی کودکان۴CSI- ،آزمون اندریافت کودکان CAT و مشاهدات طبیعی سعی در جمع آوری اطلاعات نمودم.روش های درمانی ذکر شده رااجرانمودم.تجزیه وتحلیل اطلاعات از طریق ترسیم جدول،نمودار نیمرخ وفرم های مربوط به تست های نام برده شده ،صورت گرفته است .بعد از اجرا،مشخص شد استفاده از روش های درمانی ،تاحدچشمگیری باعث بهبود و درمان اختلال بی اعتنایی مقابله ای در دانش آموز مورد نظر شده است .