فهیمه آقاجانی قبادبزنی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد قم، اداره آموزش و پرورش قم، آموزگار

تربیت یکی از مباحث مورد توجه ادیان و مکاتب مختلف در طول قرون و اعصار بوده است تربیت ابعاد مختلفی را داراست که یکی از مهمترین این ابعاد، بعدتربیت اجتماعی است . برای تربیت اجتماعی نیز بهترین دوران، دوران کودکی است زیرا این دوران زمان و فرصتی بسیار مناسب برای انواع یادگیری های اجتماعی است . و روند اجتماعی شدن در سالهای کودکی از سرعت بیش تری برخوردار است . بهترین مربی برای تربیت اجتماعی خانواده است زیرا ازهمان آغاز تولد کودک نیاز به اجتماعی شدن دارد. آغاز تربیت اجتماعی از جامعه کوچک خانواده است و فرزندان نخستین برخوردهای اجتماعی را در درون خانه تجربه می کنند.رفتار با پدر، مادر، برادران و خواهران ابتدایی ترین ارتباطات اجتماعی فرزندان است . اگر فرزندان بتوانند توافق و سازگاری مناسب داشته باشند و آن را در خانه و با نزدیکان خویش به درستی تجربه کنند، در بیرون از محیط خانه و در اجتماع بزرگتر نیز نقش اجتماعی خود را به درستی ایفا خواهند کرد، البته باید توجه به روشهای به کارگرفته شده در خانواده کرد زیرا هر روشی مناسب برای تربیت بخصوص تربیت اجتماعی نمی باشد. و بهترین روش برای تربیت اجتماعی ، روش های تربیت اجتماعی است که در منابع اسلام ذکرشده است بر این اساس هدف پژوهش (تعییین روش واهمیت تربیت اجتماعی کودک درخانواده) می باشد.پس از تحقیق و جستجو در منابع کتابخانه ای که با روش توصیفی -تحلیلی صورت گرفته است . ابتدا درمورد مشکلاتی که در جامعه با آن روبرو هستیم که ریشه آنها به تربیت اجتماعی باز می گردد. انواع خانواده و اهمیت تربیت اجتماعی و روش های مناسب در تربیت اجتماعی اشاره شده است .

تربیت اجتماعی ، کودک، خانواده