مقایسه مقدار ترسیب کربن خاک در جنگلکاری های خالص سوزنی برگ و پهن برگ (مطالعه موردی: طرح جنگلداری دهمیان، مازندران)

تراکم دی اکسیدکربن اتمسفر در اثر فعالیت های انسانی، روند گرم شدن کره زمین را بسیار افزایش داده است. اکوسیستم های جنگلی و مدیریت بهینه آن، نقش بسیار مهمی در جذب کربن اتمسفر ایفا می کند. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر جنگلکاری های طرح جنگلداری دهمیان در مقدار ترسیب کربن خاک انجام گرفته است. نمونه برداری خاک   به صورت منظم تصادفی و از عمق های ۱۰-۰ و ۲۰-۱۰ سانتی متری انجام گرفته است. در مجموع، ۵۴ نمونه خاک از ۴ توده ۳۵ ساله جنگلکاری شده با گونه های پیسه آ (Picea Abies L. Krast)، کاج سیاه (Pinus nigra Arn)، ون (.Fraxinus excelsior L)  و بلوط بلند مازو (Quercus castanifolia C.A.Mey) برداشت و به آزمایشگاه منتقل شد. مشخصه های بافت خاک، اسیدیته خاک، وزن مخصوص ظاهری، هدایت الکتریکی، کربن آلی و نیتروژن کل در آزمایشگاه اندازه گیری شد. نتایج  نشان می دهد که ترسیب کربن خاک در توده پیسه آ (۳/۱۲۴ تن در هکتار) به طور معنی داری (۰۵/۰P<) بیشتر از کاج سیاه (۷/۹۴ تن در هکتار)، ون (۶/۸۷ تن در هکتار) و بلوط بلندمازو (۱/۷۸ تن در هکتار) است. مقدار کربن آلی، اسیدیته، نیتروژن و هدایت الکتریکی خاک در بین توده های مورد بررسی، اختلاف معنی داری را نشان می دهد (۰۱/۰P<). نتیجه رگرسیون گام به گام نشان داد که درصد نیتروژن و نسبت کربن به نیتروژن به ترتیب از مهم ترین اجزای تاثیر گذار بر مقدار کربن آلی خاک در توده های بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

جنگلکاری ، خاک ، ترسیب کربن ، رگرسیون گام به گام