مینا گشایشی - کارشناس ارشد مهندسی عمران، محیط زیست
بیتا آیتی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست- دانشگاه تربیت مدرس (مسئول مکاتبات)
حسین گنجی دوست - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست- دانشگاه تربیت مدرس

شهرک صنعتی سمنان با مساحتی حدود ۲۰۰۰ هکتار و ۳۰۰ واحد صنعتی فعال در کیلومتر ۸ جاده سمنان – دامغان واقع شده است. این شهرک دارای طرح زون بندی صنعتی جهت استقرار صنایع مختلف بوده و بیشترین وسعت زون های صنعتی در نظر گرفته شده به ترتیب عبارتند از: صنایع فلزی، صنایع کانی غیر فلزی، صنایع شیمیایی، صنایع نساجی، صنایع برق والکترونیک، صنایع غذایی، صنایع سلولزی و خدماتی. طبق بررسی های انجام شده، پسماندهای صنعتی یکی از مشکلات موجود به شمار می رود و عدم دفع اصولی و فروش غیر اصولی مواد قابل بازیافت به دوره گردها باعث مشکلات بهداشتی در شهرکهای صنعتی به خصوص شهرک صنعتی سمنان شده است. در این تحقیق، ابتدا بر اساس مطالعات اسنادی و میدانی، پسماندهای شهرک شناسایی و بر اساس لیستهای تهیه شده، طبقه بندی های لازم به لحاظ نوع، حالت فیزیکی، قابلیت بازیافت، محل تولید در واحد، تناوب تولید، نحوه نگهداری موقت و نحوه حمل و نقل به محل دفع انجام یافته و درنهایت با توجه به وضعیت موجود، روشهای فنی/مدیریتی برای بازیافت پیشنهاد شده است.  با توجه به بررسی ها و مطالعات کمی و کیفی صورت گرفته، پسماندهای قابل بازیافت شهرک ۳۲ نوع می­باشند که از این بین ضایعات پلاستیک (تولید۱۰۰۰ تن در سال)، انواع ضایعات کاغذ و مقوا (تولید حدود ۱۴۰۰ تن در سال)، انواع ضایعات آهنی (تولید ۸۴۰۰ تن در سال) و انواع ضایعات چوبی (تولید حدود ۵۴۰ تن در سال) از نظر کمی قابل توجه هستند. از بین این چهار پسماند نیز با در نظر گرفتن همه عوامل موثر در ایجاد مجتمع بازیافت، فقط برای ضایعات کاغذ و مقوا احداث کارخانه بازیافت قابل توصیه بوده و برای ضایعات پلاستیک و آهنی، بسته­بندی و انتقال به کارخانه­های بازیافت مجاور و برای ضایعات چوبی استفاده مجدد توصیه می گردد.

شهرک صنعتی, بازیافت, پسماندهای صنعتی, مدیریت زیست محیطی