میلاد عبدی - پردیس البرزدانشگاه تهران

اصطلاح حاشیه نشینی در کشورهای در حال توسعه به محلات فقیر نشین اطلاق میشود .فقر علل اصلی حاشیه نشینی است .حاشیه نشینی در اطراف شهرهای بزرگ به وجود آمده است که ساکنین این مناطق به علل گوناگون نتوانسته اند جذب نظام اقتصادی-اجتماعی شهر شده تا از خدمات و امکانات شهر استفاده نمایند. شکل گیری حاشیه نشینی در شهر ایلام به سال ۱۳۴۰ برمیگردد و عمدتا در محدوده جنوب و جنوب شرق شهر شکل گرفته اند. از جمله محلات حاشیه نشین شهر ایلام می توان به محله سبزی آباد ،بانبور وبانبرز اشاره کرد.که عمده ترین پیامد، آن رواج آسیب های اجتماعی، گسترش شهر در زمین های پست و نامناسب و تخریب زمینهای کشاورزی است. هدف از این پژوهش، بررسی حاشیه نشینی در شهر ایلام و ارائه راهکارهای اجرایی برای مقابله با این پدیده است. . در این پژوهش از روش اسنادی _کتاب خانه ای استفاده شده است و ابتدا به تعاریفی از حاشیه نشینی پرداخته وسپس به بررسی عوامل مرتبط با این پدیده در شهر ایلام می پردازد در پایان راهکارهایی جهت جلوگیری و تشدید این پدیده پیشنهاد ارائه می گردد.

حاشیه نشینی، فقر، ایلام، خدمات و امکانات