مریم ولی پور - کارشناسی زمین شناسی
فرزانه نیکزاد - کارشناسی آموزش ابتدایی
بهروزه علی کرمی - کارشناسی آموزش ابتدایی
مینا اللهوردیزاده - کارشناسی ارشد حسابداری

پرخاشگری در کودکان پدیده ی شایعی است که به صورت های مختلف جسمی، عاطفی و تنش قابل توجه در آنها دیده می شود. اگرچه این مسئله بخشی طبیعی در روند رشدکودک شماست، اما از او انتظار می رود که در مدرسه احساساتش را کنترل و مدیریت کند. هرچه آموزش های شما در این زمینه از سن کمتری آغاز شود احتمال اینکه فرزندتان بتواند بر پرخاشگری اش غلبه کند بیشتر می شود. دانش آموزانی که دچار اختلال پرخاشگری هستند برای هر موضوع کوچکی ممکن است واکنش نشان داده و زود از کوره دررفته و شروع به جروبحث کنند. اگر در مورد معلمین این مسئله اتفاق بیفتد، در حد جروبحث های لفظی و ترک کلاس درس بدون اجازه رخ می دهد و در مقابل دوستان و افراد همسال خود به صورت دعوا، کتک کاری، پرتاب اشیاء و حمله ور شدن به سمت طرف مقابل که موجب آزار و اذیت دیگران شده و در صورت کش یافتن موضوع ممکن است خطرات جانی نیز در پی داشته باشد. رفتارهای تهاجمی یا پرخاشگرانه از شایعترین اختلالات رفتاری انسان است. براساس بررسی های انجام شده، درصد زیادی از مشکلات رفتاری کودکان تحت عناوین مختلف به پرخاشگری مربوط می شود. وجود نظریات متنوع در این مورد حاکی از پیچیدگی موضوع است.از نظر علمی باید گفت پرخاشگری یک کشش و یا یک گرایش درفرد است که به صورت زدن، کشتن و ویران کردن خود را نشان می دهد. امری که فرد به عنوان عکس العمل از خود بروز می دهد به گونه ای است که باید گفت مناسب عمل و یا رفتار طرف مقابل نیست. ظاهر این امر نشان دهنده یک شورش و انقلابی در درون فرد و حاکی از وجود احساساتی است که فردگویی از بازگو کردن آن وحشت دارد.رنجی در درون او وجود دارد که قادر به رفع و جبران آن نیست و ناگزیر تلافی آن را سر دیگران در می آورد اگرچه در مواردی این زجر دادن متوجه خودش نیز می شود.

تاثیر، پرخاشگری، دانش آموز، خانواده،رفتار