میلاد رسولی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
نکیسا یعقوبی - پژوهشکده پتروشیمی، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی، تهران، ایران
حسین آتشی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
داود محبی کلهری - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

در این مطالعه افزودن فلز فعال روی به کاتالیست ZSM۵ با استفاده از سنتز هیدروترمال بررسی شده و در فرآیند ایزومریزاسیون زایلن ها مورد مطالعه قرار گرفته است. جهت ارزیابی خصوصیات فیزیکی- شیمیایی کاتالیست‎های سنتز شده از آزمون‎های XRDا، BETا، ICPا، SEMا، FTIRا، NH۳-TPD و TG استفاده شده است. بررسی آزمون‎های کاتالیست نشان داد وجود فلز فعال در کاتالیست منجر به افزایش سطح ویژه و نیز افزایش حجم کلی کاتالیست شده است. همچنین حضور فلز فعال روی در ساختار کاتالیست منجر به افزایش سایت‎های اسیدی قوی (برونستد) و کاهش سایت‎های اسیدی ضعیف (لوئیس) گردید که افزایش تولید پارازایلن و افزایش پایداری کاتالیست را به‎همراه داشته است. نتایج نشان دادند کاتالیست اZn-ZSM۵ا(%۰.۵wt) با میزان بالای تولید پارازایلن (۵/۱۸%)، تبدیل بالای اتیل بنزن (۶/۴۳%) و افت زایلن بسیار کم (۳/۳%) می تواند به‎عنوان یک کاتالیست بهینه در فرآیند ایزومریزاسیون زایلن ها به‎کار گرفته شود.

ZSM۵, ایزومریزاسیون, پارازایلن, افت زایلن, پایداری کاتالیست