کاربرد مقاومت ویژه الکتریکی دو بعدی در شناسایی هندسه زمین لغزش نقل، سمیرم
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: فصلنامه انجمن زمین شناسی مهندسی ایران، دوره: 6، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_JIRAEG-6-3_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 42
نویسندگان
استادیار ژئوفیزیک اکتشافی دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد،
۲. دانشجوی دوره دکتری، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد،
دانشیار ژئوفیزیک اکتشافی دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد،
دانشجوی دوره دکتری، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، دانشگاه یزد
چکیده
زمین لغزش نقل واقع شده در منطقه پادنای سمیرم در نزدیکی روستای نقل در ۷۰ کیلومتری جنوب شهر حنا، رخ داده است. این زمین لغزش مثلث شکل است. قاعده آن با طول حدود ۷۰۰ متر در سمت غرب و به سمت رودخانه دنگزلو (از سرشاخه های رودخانه ماربر)، و فاصله راس آن تا قاعده تقریبا ۶۰۰ متر است. جهت حرکت کلی توده لغزشی نیز از شرق به غرب، و به طرف رودخانه می باشد. زمین لغزش در سازند بختیاری متشکل از کنگلومرا با میان لایه های مارنی رخ داده است. وضعیت زمین شناسی زیرسطحی محدوده زمین لغزش توسط برداشت های مقاومت ویژه الکتریکی دو بعدی با آرایه دوقطبی-دوقطبی مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور سه خط برداشت در جهت حرکت زمین لغزش و سه خط برداشت در جهت عمود بر جهت حرکت زمین لغزش با فواصل مساوی، در مجموع به طول ۳ کیلومتر طراحی و بر روی آنها اندازه گیری های مقاومت ویژه الکتریکی صورت گرفت. نتایج مطالعه مقاومت ویژه الکتریکی دو بعدی، وجود لایه مارنی با ضخامت بیش از ۵۰ متر در تمام محدوده زمین لغزش را نشان می دهد. ضلع شمال شرقی زمین لغزش توسط گسل محدود شده است، به طوری که شمال شرق آن کنگلومرا و جنوب غرب آن رخنمون مارن قرار دارد. وجود مارن در نزدیکی سطح زمین و در عمق باعث ایجاد دو مکانیزم لغزش یکی نزدیک سطح و دیگری در عمق بیشترشده است. سطح لغزش نزدیک سطح در عمق کمتر از ۲۰ متر شناسایی شده است در حالی که سطح لغزش عمیق در عمق حدود ۵۰ متر قابل تشخیص است. نتایج حاصل از مقاومت ویژه الکتریکی دوبعدی با نتایج چاهک های حفر شده مطابقت دارد.کلیدواژه ها
مقاومت ویژه الکتریکی دو بعدی, زمین لغزش, سطح لغزش, مارن, کنگلومرای بختیاری, سمیرماطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.