اثر رازیانه (Foeniculum vulgare) بر بیان ژن فاکتور ۱ رشد شبه انسولین در بافت شکمبه گوسفند کرمانی
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 15، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 111
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-15-4_013
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1402
چکیده مقاله:
هدف: یکی از مهم ترین گیاهان دارویی که دارای خواص ضد میکروبی، محافظ کبد و آنتی اکسیدانی بسیار قوی بوده و از زمان های بسیار قدیم مورد استفاده انسان قرار گرفته است رازیانه (Foeniculum vulgare mill) از خانواده Apiaceae است. نتایج مطالعات مختلف بر روی حیوانات اهلی ثابت کرده است که افزودن رازیانه در جیره غذایی حیوانات باعث افزایش هضم و بازده رشد می شود، کارایی لاشه و وزن و طول روده کوچک را بهتر می کند و تعداد کل باکتری ها را کاهش می دهد، و تبدیل خوراک و وزن بدن را بهبود می بخشد. لذا، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تغذیه رازیانه بر بیان ژن IGF۱ در بافت شکمبه بره های کرمانی برای اولین بار بود. مواد و روش ها: در این تحقیق از ۳۰ راس بره نر از نژاد کرمانی با وزن ۴۵/۰ ± ۵/۲۷ کیلوگرم (هشت ماهه) استفاده شد. پس از پایان دوره مطالعه، حیوانات مورد بررسی برای نمونه برداری ذبح شدند و وزن شکمبه ثبت شد. RNA کل از بافت شکمبه استخراج شد و سپس cDNA سنتز شد. کیفیت RNA و cDNA با استفاده از الکتروفورز روی ژل آگارز اندازه گیری شد. از روش Pfaffl et al. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از Real Time PCR استفاده شد.نتایج: وزن شکمبه خالی در حیوانات تغذیه شده با رازیانه (۷۸۰ گرم)، کمتر از حیواناتی بود که با رژیم غذایی بدون رازیانه (۸۹۰ گرم) تغذیه شده بودند (P <۰.۰۵). RNA کل استخراج شده دارای کیفیت مطلوب، کامل، سالم و دارای دو باند با اندازه های S۲۸ و S۱۸ بود. الکتروفورز نتایج تکثیر ژن های هدف (IGF۱) و مرجع (GAPDH) در بافت شکمبه روی ژل آگارز نشان داد که اندازه باند برای ژن هدف ۲۶۵ جفت باز و برای ژن مرجع ۷۶ جفت باز است. با افزایش سطح تغذیه با رازیانه میزان تکثیر ژن IGF۱ در بافت شکمبه افزایش معنی داری (p<۰.۰۵) پیدا کرد. حداکثر بیان ژن IGF۱ زمانی بود که حیوانات با جیره دارای سطح ۲ درصد رازیانه تغذیه شدند.نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که رازیانه می تواند با تاثیر مفید بر بیان ژن IGF۱ در شکمبه در جیره گوسفندان برای پیشرفت عملکردهای تولیدی (با تحریک رشد و نمو شکمبه) استفاده شود. اگرچه با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان تایید کرد که رازیانه می تواند برای اهداف مختلفی در پرورش گوسفند استفاده شود، اما در تحقیقات آتی، به منظور دستیابی به یک نتیجه قطعی بهتر است شرایط فیزیولوژیکی و اپی ژنتیکی متنوع و پیچیده تری در نظر گرفته شود.
نویسندگان
محمدرضا محمدآبادی
استاد بخش علوم دامی دانشگاه شهید باهنر کرمان
افروز گلکار
دانش آموخته بخش علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مجید عسکری حسنی
دانشیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
امین خضری
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :