سعید سلطانی داربیدی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
عبدالرضا مقدسی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
عزت اله جودکی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
کیوان قدرتی - گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
حامد رشیدی - گروه مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

ترکیبات سولفوره به صورت  سنتی یک آلودگی برای سوخت های مایع هیدروکربنی هستند .اکسایش ترکیبات حاوی گوگرد روشی بسیار مناسب جهت حذف این ترکیبات و ایجاد  سوخت های با محتوای گوگرد بسیار پایین است. در این تحقیق اکسایش دسته بسیار گسترده ای از ترکیبات گوگردی در میعانات گازی با کمک پراکسید اکسیژن در یک سیستم دو فازی  مایع- مایع با کمک S۲O۸−۲ تثبیت شده برروی نانو ذره  مغناطیسی هسته- پوسته- پوسته Fe۳O۴ @SiO۲ @Polyionene تحت شرایط اتمسفری مورد بررسی قرار می گیرد. اثر متغیرهای مختلفی از جمله دما، زمان واکنش ،حلال های  استخراج و نسبت حجم اکسیدان به میعانات گازی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق مشخص گردیده که سرعت واکنش حذف اکسایشی ترکیبات گو گردی با افزایش دما و نیز نسبت H۲O۲ به میعانات گازی  افزایشی می باشد. در این تحقیق به خوبی مشخص گردد، که در شرایط اتمسفری بیشتر از ۷/۹۸% ترکیبات گوگردی موجود در میعانات در دمای بهینه C° ۵۰ طی مدت min ۱۲۰حذف می گردید. در این تحقیق مشخص گردید که با تغییر حلال استخراج نهایی از آب به محلول سود/ متانول/ آب به طور چشم گیری حذف ترکیبات گوگردی افزایش می یابد. سرعت بالای حذف ترکیبات گوگردی اکسید شده در میعانات گازی با کمک متانول رامی توان با افزایش حلالیت ترکیبات سولفونی حاصل از اکسایش در این حلال و عدم انتقال هیدروکربن ها به حلال بسیار قطبی متانول توضیح داد. نتایج نشان داده که سولفور کل موجود در میعانات گازی مورد بررسی در شرایط اتمسفری C° ۵۰ و نسبت H۲O۲ (۳۰%) میعانات گازی در حلال استخراج محلول سود/ متانول/ آب بیشترین کاهش را نشان می دهد.

کاتالیست هتروژن, نانو ذرات مغناطیسی, آیونن, ساختار هسته- پوسته- پوسته, سولفورزدایی