مصطفی محمد نژاد آرائی - Babol Noshirvani University of Technology, Iran
حمید رضا ناصحی نیا - Semnan, Iran
یوسف دادبان شهامت - Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran
محمد علی ززولی - Sari, Iran

مقدمه و هدف: خطرات بهداشتی و زیست محیطی ناشی از نشت شیرابه محل های دفن بهداشتی زبال ههای شهری به آب های زیرزمینی یکی از موارد مهم در مدیریت پسماند می باشد. در این پژوهش بهبود مشخصات بستر لندفیل با استفاده از پلیمر بازیافتی از زباله بررسی شده است. روش کار: در این پژوهش پلیمر پل یاتیلن ترفتالات  PET: Polyethylene Terephthalate  و خاک رس با نسبت های ۰، ۱/ ۰، ۲/ ۰، ۳/ ۰، ۴/ ۰، ۵/ ۰، ۶/ ۰، ۷/ ۰، ۸/ ۰، ۹/ ۰ و ۱ درصد وزنی مخلوط گردید و تاثیر آن بر پارامترهای کیفی خاک رس مانند تحکیم، نشست، تنش برشی، چسبندگی و نفوذپذیری در آزمایشگاه مکانیک خاک براساس روش استاندارد انجمن آزمایش و مواد آمریکا سنجیده شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که با افزایش پلیمر در شرایط بهینه ۳/ ۰ درصد وزنی، زاویه اصطکاک داخلی از ۹۳ / ۲۰ به ۳/ ۳۰ درجه و میزان چسبندگی از ۱۵۸ / ۰ به ۱۶۳ / ۰ کیلوگرم بر متر مربع خواهد رسید. از سوی دیگر، تراکم خاک از ۶۸۹ / ۱ به ۶۶۵ / ۱گرم بر سانتی متر مکعب، ضریب فشردگی از ۱۶۳ / ۰ به ۱۱۰ / ۰ و ضریب نفوذپذیری از ۰۰۱۸ / ۰ به ۰۰۱۵ / ۰ سانتی متر بر دقیقه کاهش یافت. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که کاربرد این پلیمر بازیافتی می تواند سبب بهبود شرایط خاک بستر لندفیل ها به لحاظ نفوذپذیری شیرابه و مقاومت در برابر تر کخوردن گردد که هم سبب کاهش حجم زبال ههای تجزیه ناپذیر PET و بازیافت آن خواهد شد و هم با کمک به کیفیت و استقامت بستر منجر به جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی و در نهایت محیط زیست خواهد شد.

Clay, Landfill, Polymer, Recycled, Solid waste, Water pollution, آلودگی آب, بازیافتی, پلیمر, خاک رس, محل دفن بهداشتی, مواد زائد جامد