میزان گاز گلخانه ای دی اکسیدکربن در اتمسفر زمین رو به افزایش می باشد. جداسازی این گاز از منابع اصلی تولید کننده آن نظیر نیروگاه ها، صنایع فولاد و سایر صنایع شیمیایی به دلیل افزایش اثرات مخرب گازهای گلخانه ای مورد توجه فراوانی قرار گرفته است. در این راستا، با توجه به مزایای غشاهای پلیمری برای جداسازی گازها به روش آلیاژسازی، غشاهای آلیاژی از اکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) و پلی اتیلن گلایکول (PEG) تهیه شده است. سپس اثر افزودن ترکیب درصدهای مختلف پلی اتیلن گلایکول افزوده شده به ABS بر تراوایی و گزینش پذیری گازهای دی اکسیدکربن و نیتروژن، بررسی گردید. همچنین، اثر فشار بر تراوایی دی اکسیدکربن مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان می دهد که تراوایی دی اکسیدکربن در غشای آلیاژی ساخته شده از ABS و ۱۰ درصد وزنی ۲۰۰۰۰PEG، دارای مطلوب ترین خواص جداسازی بوده و میزان تراوایی دی اکسیدکرین و گزینش پذیری دی اکسیدکربن/نیتروژن آن در مقایسه با غشای ABS افزایش مطلوبی یافته است.

جداسازی, دی اکسیدکربن/نیتروژن, تراوایی, غشای آلیاژی