فرهاد شیویاری - دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی
مهسا داودوندی - کارشناسی ارشد مشاور مدرسه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
راحله هداوند میرزایی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد پیشوا ورامین
مهدی منصوری - کارشناسی روانشناسی ورزشی دانشگاه پرسپولیس قرچک

در دهه های اخیر، مفهوم خودپنداره تحصیلی به عنوان یکی از مولفه های اساسی توسعه دانش آموزان در سیاق آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. خودپنداره تحصیلی نقش بسزایی در پیشرفت تحصیلی، افزایش اعتماد به نفس، و تعامل مثبت با محیط تحصیلی ایفا می کند. این موضوع اهمیت بیشتری پیدا کرده است زیرا دانش آموزان با مهارت های روان شناختی مختلف می توانند خودپنداره تحصیلی خود را بهبود بخشند. با گسترش روزافزون رقابت در عرصه تحصیلی، اجتناب ناپذیر است که دانش آموزان با چالش ها و استرس های مختلف مواجه شوند. در این شرایط، مهارت های روان شناختی می توانند به عنوان ابزاری کارآمد در تقویت خودپنداره تحصیلی عمل کنند. اما تاکنون، پژوهش های کافی در زمینه ارتباط مهارت های روان شناختی با خودپنداره تحصیلی دانش آموزان انجام نشده و این ارتباط به نحو کافی مورد بررسی قرار نگرفته است. بررسی ارتباط مهارت های روان شناختی با خودپنداره تحصیلی دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توسعه این مهارت ها می تواند بهبود یافته در نتایج تحصیلی، کاهش فشارهای روانی، و توسعه انگیزش تحصیلی منجر شود. در این راستا، این پژوهش با هدف ارائه راهکارها و راهبردهایی برای تقویت خودپنداره تحصیلی دانش آموزان از طریق توسعه مهارت های روان شناختی انجام می شود. این مقاله به بررسی ارتباط مهارت های روان شناختی با خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان می پردازد. با بررسی مفاهیم خودپنداره تحصیلی و مهارت های روان شناختی، این مقاله تلاش می کند تا ارتباطات بین این دو عامل را روشن سازی کرده و راهکارهایی برای تقویت خودپنداره تحصیلی از طریق توسعه مهارت های روان شناختی ارائه نماید.

خودپنداره تحصیلی، مهارت روان شناختی، دانش آموزان، انگیزش تحصیلی.