بررسی تهدیدهای اکوسیستمی و مخاطرات زیستمحیطی ناشی از کاهش آب دریاچه ارومیه

دریاچه ارومیه به عنوان بزرگترین دریاچه داخلی و دوّمین دریاچه شور دنیا، جزء تالابهای با اهمیت بینالمللی محسوب میشود که در اوایل دهه 1531 به عنوان پارک ملّی و در سال 1533 از سوی سازمان یونسکو به عنوان ذخیرهگاه بیوسفر اعلام گردید. این دریاچه به لحاظ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، حمل و نقل، بهرهبرداری از املاح، غنای تنوع زیستی، تعدیل اقلیم، توریسم و اکوتوریسم و زیستگاه سخت پوستی بنام آرتمیا ارومیانا حائز اهمیت فراوان است. امّا متأسفانه در چند سال اخیر به دلیل تغییر شرایط اقلیمی و کم توجّهی به جنبههای زیست محیطی و دخالتهای بیرویه انسان در اکوسیستم دریاچه و عدم مدیریت صحیح و کارآمد، اکوسیستم این دریاچه با تهدیدات جدّی مواجه گردیده و وضعیت آن در حالت بحرانی قرار گرفته است. در این پژوهش با روش مطالعه توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانهای و اسناد و مدارک موجود، مهمترین -مخاطرات انسانی و طبیعی ناشی از کاهش آب دریاچه ارومیه مورد بررسی قرار گرفتهاند. نتایج این تحقیق نشان میدهد در صورت تداوم روند فعلی، مخاطرات انسانی و طبیعی ناشی از کاهش آب دریاچه، منطقه را با چالشی جدی مواجه خواهد ساخت و این بزرگترین نعمت طبیعی به بزرگترین فلاکت زیست محیطی تبدیل میشود. در پایان جهت کاستن از شدت بحران بوجود آمده راهکارها و پیشنهاداتی نیز ارائه گردیده است

کلیدواژه ها:

مخاطرات ، اکوسیستم ، بحران زیست محیطی ، دریاچه ارومیه ، آرتمیا ارومیانا