همراهی پلی مورفیسم های r s۱۱۶۷۲۶۹۱ PCAT۱۹ / CEACAM و rs۲۹۸۷۹۸۳ ESR۲ با امکان ابتلا به ادنوکارسینومای پروستات در جمعیت ایران
عنوان مقاله: همراهی پلی مورفیسم های r s۱۱۶۷۲۶۹۱ PCAT۱۹ / CEACAM و rs۲۹۸۷۹۸۳ ESR۲ با امکان ابتلا به ادنوکارسینومای پروستات در جمعیت ایران
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-27-5_009
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-27-5_009
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
ساناز بختی - Department of Biological Sciences, Islamic Azad University, North Tehran, Tehran, Iran
سید عبدالحمید انگجی - Department of Cell and Molecular Sciences, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
بهناز بیک زاده - Department of Genetics, Faculty of Biological Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
هنگامه علی بیک - Department of Biological Sciences, Islamic Azad University, North Tehran, Tehran, Iran
راحله رودی - Department of Radiology, Faculty of Molecular Imaging, Stanford University, CA۹۴۳۰۵, USA
بهزاد ناروئی - Department of Urology, Faculty of Medicine, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran
خلاصه مقاله:
ساناز بختی - Department of Biological Sciences, Islamic Azad University, North Tehran, Tehran, Iran
سید عبدالحمید انگجی - Department of Cell and Molecular Sciences, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
بهناز بیک زاده - Department of Genetics, Faculty of Biological Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
هنگامه علی بیک - Department of Biological Sciences, Islamic Azad University, North Tehran, Tehran, Iran
راحله رودی - Department of Radiology, Faculty of Molecular Imaging, Stanford University, CA۹۴۳۰۵, USA
بهزاد ناروئی - Department of Urology, Faculty of Medicine, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran
زمینه و هدف: سرطان پروستات در بین مردان دومین سرطان از لحاظ بروز استاندارد شده سنی (ASR=۱۶.۶) و سومین سرطان از لحاظ مرگ و میر در ایران است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی همراهی پلیمورفیسم ژن rs۱۱۶۷۲۶۹۱ PCAT۱۹/CEACAM و پلیمورفیسم ژن rs۲۹۸۷۹۸۳ ESR۲ با امکان ابتلا به ادنوکارسینومای پروستات در جمعیت ایران می باشد.
روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی (۱۷۶ نفر) ۸۷ نفر مبتلا به آدنوکارسینومای پروستات به عنوان گروه مورد و ۹۷ نفر هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) به عنوان گروه شاهد بررسی گردید که هر دو گروه به بیمارستان لبافی نژاد تهران مراجعه کرده بودند. از روش Tetra-primer ARMS-PCR برای تعیین ژنوتایپ هریک از افراد شرکتکننده برای پلیمورفیسم rs۱۱۶۷۲۶۹۱ (NC_۰۰۰۰۱۹.۱۰) و rs۲۹۸۷۹۸۳ (NC_۰۰۰۰۱۴.۹) استفاده شد.
یافته ها: باتوجه به آزمون دقیق فیشر بین توزیع ژنوتیپی دو پلیمورفیسم rs۲۹۸۷۹۸۳ و rs۱۱۶۷۲۶۹۱، بین دو گروه آدنوکارسینوما و BPH هیچ اختلاف معناداری وجود نداشت (۰/۰۵P<). اختلاف معناداری بین توزیع ژنوتیپ پلیمورفیسم rs۱۱۶۷۲۶۹۱ و PSA> ۱۰ مشاهده گردید (۰/۰۲۸P=) و در سایر موارد هیچ همراهی بین سطوح مختلف PSA با این دو پلی مورفیسم وجود نداشت.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه مشخص کرد که دو پلیمورفیسم rs۱۱۶۷۲۶۹۱ و rs۲۹۸۷۹۸۳ هیچ گونه همراهی با خطر سرطان پروستات در جمعیت ایران ندارند.
کلمات کلیدی: rs۱۱۶۷۲۶۹۱, rs۲۹۸۷۹۸۳, Prostate cancer, Benign prostatic hyperplasia, rs۱۱۶۷۲۶۹۱, rs۲۹۸۷۹۸۳, سرطان پروستات, هایپرپلازی خوش خیم پروستات
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1858899/