سهیلا ربیعی پور - متخصص سلامت باروی،دانشیار دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی،ارومیه،ایران
زهرا اردونی اول - کارشناس ارشد مشاوره در مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

مقدمه: برای بسیاری از افرا د ناباروری بحرانی بزرگ وعامل استرس روانی است که می تواند بسیاریاز واکنش های روانی منفی را ایجاد کند، لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر مشاوره گروهی با رویکردمشارکتی بر استرس درک شده زنان نابارور انجام شده است.روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که در آن , ۵۰ نفر از زنان نابارور ۴۵ - ۲۰ ساله باسابقه حداقل یکسال نازایی که طی فصل پاییز سال ۱۳۹۳ به کلینیک فوق تخصصی ناباروری کوثرشهرستان ارومیه مراجعه کردند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، و بصورت تصادفیدر دو گروه کنترل و مداخله (هر گروه ۲۵ نفر) تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون با پرسشنامه استرسناباروری نیوتن جهت گروه کنترل تکمیل شد و دو هفته بعد مجددا پرسشنامه مذکور جهت این گروهتکمیل گردید، برای گروه آزمون ۱۰ جلسه مشاوره گروهی شامل: جلسه مشاوره نازایی در خصوصناباروری، درمان و اصلاح باورهای غلط و ارائه راهکار لازم جلسه مشاوره گروهی در زمینه کنترلاسترس، مهارت حل مسئله وکنترل افکار غیر منطقی ناباروری، انجام شد. دو هفته بعد از مداخلهمجددا پرسشنامه استرس ناباروری نیوتن جهت گروه مداخله تکمیل شد و داده های جمع آوری شدهبا استفا ده از نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل شد.یافته ها: قبل از اجرای مداخله میانگین نمرات بعد عدم پذیرش زندگی بدون فرزند در گروهمداخله (۶۳ / ۶± ۲۴ / ۳۷) و در گروه کنترل (۲۸ / ۵± ۳۵ / ۳۴) بو د که این تفاوت از نظر آماری معنیدار نبو د. (P=۰/۱۱) اما پس از م داخله میانگین نمرات گروه م داخله (۳۸ / ۸± ۰۵ / ۳۰) و گروه کنترل(۳۶/۳۹±۴/۷۸) بو د. نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد این اختلاف بعد از مداخله بین دو گروهکنترل و مداخله تفاوت معنی داری داشت. (P=۰/۰۰۳).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، میانگین نمرات نگرانی های پذیرش سبک زندگی بدونفرزند قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معنی داری داشت و مداخله منجر به کاهش نگرانی های بعدمذکور در واحد پژوهش شد.

ناباروری، مشاوره گروهی، ناباروری، استرس اختصاصی ناباروری، مدل مشارکتی