رسول رجب زاده اردلی - کارشناسی ارشد اقتصاد انرژی دانشگاه خوارزمی
علی شمس اسفندآبادی - کارشناسی ارشد علوم اقتصادی دانشگاه یزد

باتوجه به اینکه رشد اقتصادی و در نتیجه، توسعه اقتصادی در کشورهای دارای منابع نفتی همچون ایران می تواند تحت تاثیر درآمدهای نفتی قرار گیرد، این تحقیق به بررسی شدت فقر SST و توسعه اقتصادی در استان های ایران و مقایسه وضعیت استان های دارای منابع نفتی و استان های فاقد منابع نفتی می پردازد. نتایج آزمون برابری میانگین ها نشان می دهد که شاخص توسعه اقتصادی در استان های دارای منابع نفتی به صورت معنی داری از استان های دیگر کمتر و شاخص شدت فقر SST در استان های دارای منابع نفتی به صورت معنی داری از استان های دیگر بیشتر است و نظریه «نفرین منابع طبیعی» در استان های نفتی ایران تایید می شود. نتابج آزمون همبستگی نیز نشان می دهد که رابطه منفی بین شاخص شدت فقر SST و شاخص توسعه اقتصادی وجود دارد. نظر به اینکه استان های دارای منابع نفتی در بیشتر شاخص های اقتصادی دارای وضعیت نامناسب تری نسبت به استان های دیگر هستند، یکی از مهم ترین بایسته های اقتصادی تحقق سند الگوی پیشرفت، برنامه ریزی و سیاست گذاری در جهت ارتقای شاخص های اقتصادی و در نتیجه، شاخص توسعه اقتصادی استان های نفتی به منظور کاهش شاخص شدت فقر SST در این استان ها است.

شاخص شدت فقر SST، شاخص توسعه اقتصادی، نظریه «نفرین منابع طبیعی»، استان های نفتی