Muhammad Hamayoon Khan - Nuclear Institute for Food and Agriculture (NIFA), Peshawar
Muhammad Salman - Nuclear Institute for Food and Agriculture (NIFA), Peshawar
Syed Jawad Ahmad Shah - Nuclear Institute for Food and Agriculture (NIFA), Peshawar

بررسی های صحرایی به منظور ارزیابی میزان جلب کنندگی پروتئین هیدرولیزات ده درصد، مخمر ترولا ده درصد، مخمر هفت درصد، کازئین پنج درصد و ملاس قند ده درصد روی مگس میوه جنس Bactrocera در باغ­های گلابی انجام شد. جلب­ کننده­های غذایی فوق به همراه ۲۰۰ میلی لیتر آب تهیه و به داخل تله ­های طراحی شده، منتقل و در ارتفاع دو متر از سطح زمین در باغ های میوه روی درختان مورد نظر نصب شدند. هیچ ترکیب شیمیایی در تله های جلب­کننده­ غذایی استفاده نشد. نسبت جنسی، تعداد حشرات شکار شده گونه­ هایB. zonata و B.dorsalis و تعداد کل حشرات شکار شده مربوط به هر دو گونه به طور هفتگی ثبت شد. نتایج نشان داد که مخمرهفت درصد، ملاس قند و پروتئین هیدرولیزات به ترتیب بیشترین شکار از هر دو گونه B. zonata و  B.dorsalis را داشته­ اند. همچنین در بین تمامی تیمارها، مخمر ترولا ده درصد کمترین میزان جلب کنندگی را نشان داده است. بررسی­ های نسبت جنسی نشان داد که تعداد حشرات ماده شکار شده در تمامی تله­های جلب کننده غذایی به جز ملاس قندی نسبت به حشرات نر بیشتر بوده است. همچنین بیشترین شکار حشرات ماده در تله جلب­کننده غذایی با پروتئین هیدرولیزات ده رصد مشاهده شد. بر اساس نتایج به دست آمده تله ­های جلب­ کننده غذایی مخمر هفت درصد، ملاس قند و پروتئین هیدرولیزات با توجه به کارایی بالا قابل استفاده در برنامه­ های کنترلی بهره­ برداری هستند.

تله گذاری, تله های جلب کننده غذایی, جلب کننده, جمعیت, نسبت جنسی