مقایسه اثر هیومکس و جنوبگان در افزایش سمیت حشره کش های نئونیکوتینوییدی علیه زنجرک خرما Ommatissus lybicus O.Berg (Hem.: Tropiduchidae)

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,466

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRANDATE01_018

تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1391

چکیده مقاله:

حشرهکشهای نئونیکوتینوییدی از حشرهکشهای سیستمیک هستند. برای تسهیل در نفوذپذیری این نوع حشرهکشها از سطح شاخ و برگ و افزایش کارایی آنها علیه آفات مکنده از مواد افزودنی استفاده میشود. در این تحقیق دو نوع ماده همراه به نام هیومیکس (حاوی اسید هومیک، فولویک اسید، ازت و پتاس و غیره) و جنوبگان (صابون محلول پاشی) با غلظت 0/5 در هزار استفاده شد. برای این منظور دو حشرهکش نئونیکوتینوییدی شامل ایمیداکلوپراید SC150، کلوتیانیدین (پانچو WG500) به تنهایی با غلظت 0/2 در هزار و مخلوط با جنوبگان 0/5 در هزار و یا هیومیکس 0/5 در هزار استفاده شد. در این پروژه تیمار دیازینون EC 60% و (2 در هزار) به عنوان حشرهکش توصیه شده و شاهد (بدون سمپاشی) همراه با تیمارهای بالا در قالب 8 تیمار و 3 تکرار آزمایش شدند. نتایج نشان داد که اضافه کردن جنوبگان و هیومیکس به محلول حشرهکشهای نئونیکوتینوییدی موجب افزایش در کارایی آنها میشوند بهطوریکه حشرهکش کلوتیانیدین به تنهایی 81/4%، با جنوبگان 96% و با هیومیکس 92/8% کارایی داشت و ایمیداکلوپراید به ترتیب فوق 92/16 و 90/63 و 92% کارایی داشت. بر اساس اطلاعات موجود هر 6 تیمار حشرهکش نئونیکوتینوییدی کارایی بیشتری نسبت به دیازینون (69/2%) داشتند. نتایج بدست آمده از شمارش قطرات عسلک نشان داد که افزودن جنوبگان میتواند برای افزایش کارایی حشرهکش کلوتیانیدین خیلی مناسب باشد درصورتیکه هیومیکس برای ایمیداکلوپراید اثر افزایشی داشت.

نویسندگان

عزیز شیخی گرجان

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران، ایران

رویا ارباب تفتی

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران، ایران

رضا دامغانی

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان

علی محمدی پور

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران، ایران