مقایسه اثر هیومکس و جنوبگان در افزایش سمیت حشره کش های نئونیکوتینوییدی علیه زنجرک خرما Ommatissus lybicus O.Berg (Hem.: Tropiduchidae)
محل انتشار: همایش ملی و جشنواره علمی خرمای ایران
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,422
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRANDATE01_018
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1391
چکیده مقاله:
حشرهکشهای نئونیکوتینوییدی از حشرهکشهای سیستمیک هستند. برای تسهیل در نفوذپذیری این نوع حشرهکشها از سطح شاخ و برگ و افزایش کارایی آنها علیه آفات مکنده از مواد افزودنی استفاده میشود. در این تحقیق دو نوع ماده همراه به نام هیومیکس (حاوی اسید هومیک، فولویک اسید، ازت و پتاس و غیره) و جنوبگان (صابون محلول پاشی) با غلظت 0/5 در هزار استفاده شد. برای این منظور دو حشرهکش نئونیکوتینوییدی شامل ایمیداکلوپراید SC150، کلوتیانیدین (پانچو WG500) به تنهایی با غلظت 0/2 در هزار و مخلوط با جنوبگان 0/5 در هزار و یا هیومیکس 0/5 در هزار استفاده شد. در این پروژه تیمار دیازینون EC 60% و (2 در هزار) به عنوان حشرهکش توصیه شده و شاهد (بدون سمپاشی) همراه با تیمارهای بالا در قالب 8 تیمار و 3 تکرار آزمایش شدند. نتایج نشان داد که اضافه کردن جنوبگان و هیومیکس به محلول حشرهکشهای نئونیکوتینوییدی موجب افزایش در کارایی آنها میشوند بهطوریکه حشرهکش کلوتیانیدین به تنهایی 81/4%، با جنوبگان 96% و با هیومیکس 92/8% کارایی داشت و ایمیداکلوپراید به ترتیب فوق 92/16 و 90/63 و 92% کارایی داشت. بر اساس اطلاعات موجود هر 6 تیمار حشرهکش نئونیکوتینوییدی کارایی بیشتری نسبت به دیازینون (69/2%) داشتند. نتایج بدست آمده از شمارش قطرات عسلک نشان داد که افزودن جنوبگان میتواند برای افزایش کارایی حشرهکش کلوتیانیدین خیلی مناسب باشد درصورتیکه هیومیکس برای ایمیداکلوپراید اثر افزایشی داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عزیز شیخی گرجان
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران، ایران
رویا ارباب تفتی
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران، ایران
رضا دامغانی
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
علی محمدی پور
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران، ایران