رئوف رحیمی - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه بجنورد، بجنورد،ایران
بهاره سازمند - دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

برنامه همکاری ایران و چین تاکنون، پرسش های زیادی را برانگیخته است. در این پژوهش در چارچوب نئورئالیسم تدافعی تلاش شده است به این پرسش پاسخ داده شود، چه عواملی در انعقاد توافق نامه استراتژیک ۲۵ ساله ایران و چین موثر بوده و چالش های اجرای کامل قرار داد مذکور چیست؟ در پاسخ به سوال پژوهش، این فرضیه مطرح شده است که بدعهدی غرب در عمل به تعهدات خود در چارچوب برجام، فشار حداکثری امریکا، نیاز اقتصاد ایران به جذب سرمایه و فناوری و تلاش برای برخورداری از حمایت چین در مجامع بین المللی از یک سو و از سوی دیگر چین ایران را یک دارایی بالقوه در غرب آسیا میداند. ازاین رو، ایران را یک متحد بالقوه میداند. اما اجرای این قرارداد به دلایل مختلف با چالش هایی مواجه میشود. نتایج تحقیق حاکی از آن است که قانون توازن منطقه ای چین و تحریمهای امریکا روابط با ایران را محدود میکند. علیرغم عوامل راهبردی در پشت شراکت چین و ایران، مشارکت رو به رشد چین در خاورمیانه طی دو دهه گذشته و روابط آن با مخالفان منطقه ای ایران به عنوان عوامل محدودکننده و چالش ساز در روابط دوجانبه عمل می کند.. روش پژوهش، بررسی تطبیقی و روش جمع آوری دادهها کتابخانهای است. این پژوهش با بررسی سابقه همکاری ایران و چین، عوامل موثر بر برنامه همکاری استراتژیک۲۵ ساله و چالش های اجرای آن را موردتوجه قرار داده است.

برنامه همکاری استراتژیک ۲۵ ساله, همکاری اقتصادی-نظامی, سرمایهگذاری, محدودیتها, توازن منطقهای