شهرام غنی زاده - پژوهش و فناوری شرکت پالایش نفت بندرعباس

سالانه حجم زیادی ازقطعات مورد نیاز صنعت نفت به تولید کنندگان داخلی به جهت ساخت و یا مهندسی معکوس واگذار می شود با وجود تلاش بسیارزیاد تلاشگران عرصه صنعتنفت ضعف درمدیریت یکپارچه ساخت داخل قطعات درکل مجموعه صنعت نفت وجود داردو کارفرمایان فرایند مناسبی جهت مدیریت پروسه ساخت قطعات و تکنولوژیهای مورد نیاز دراختیار ندارد و سازندگان نیز مشکل رصد یکپارچه نیازمندیهای صنعت را بصورت بهینه دارد درداین بین هماهنگی وهمکاری متقابل بین شرکت ها و تبادل دانش کسب شده نیز ضعیف می باشد درفرایند فعلی درصنعت نفت اغاز برنامه ریزی جهت ساخت قطعات و یا یک تکنولوژی معمولی زمانی است که یک وضعت حادمثل محدودیت های تحریم و یا عدم دردسترس بودن و یا غیرمتعارف بودن قیمت آن بجهت تهیه اکلا بوجود می آید چه بسا سرمایه گذاری بروی تکنولوژی هایی انجام میشود که تکنولوژی مذکور به مرحله پیری خودر سیده و تکنولوژیهای جدید وبهینه تری رددنیا بجهت جایگزینی ارایه شده است دراین بررسی با توجه به نقاط قابل بهبود به بررسی استفاده ازمدیریت تکنولوژی جهت شناسایی و معرفی بهنگام تکنولوژیهای مورد نیاز بجهت ساخت پرداخته شدو فرایند مذکور مورد تحلیل قرارگرفته و مقایسه ای بین فرایند مدیریت تکنولوژی با روش فعلی درخصوص ساخت وتولید انجام پذیرفت و نقاط ضعف و قوت آن بیان گردید

مدیریت تکنولوژی، ساخت داخلی، شرکت نفت