امیدرضا میکائیلی - دانشکده مهندسی عمران، آب و محیطزیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
مجتبی شوریان - دانشکده مهندسی عمران، آب و محیطزیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

تغییر اقلیم و فعالیت های انسانی دو عامل اصلی و موثر بر تغییرات فرآیندهای چرخه هیدرولوژیکی می باشند و باعث تغییرات در توزیع مکانی و زمانی در دسترسی به آب می شوند. بنابراین انتظار می رود که رواناب به عنوان مهم ترین مولفه چرخه هیدرولوژیکی ، تحت تاثیر تغییر اقلیم و فعالیت های انسانی قرار گیرد. از روش مدلسازی هیدرولوژیکی با مدل نیمه توزیعی SWAT اثرات تغییر اقلیم و فعالیت های انسانی بر رواناب در حوضه آبریز میناب در جنوب ایران تفکیک و مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است . برای تجزیه و تحلیل روندها و نقطه تغییر در سری زمانی دادههای اقلیمی از آزمون Mann-Kendall و Pettitt استفاده شده است . نتایج آزمون Pettitt نشان داد که تا سال ۲۰۰۰ در حوضه آبریز میناب می توان به عنوان سال پایه و از سال ۲۰۱۹-۲۰۰۰ به عنوان دوره تحت تاثیر فعالیت های انسانی و تغییر اقلیم در نظر گرفت . نتایج مدلسازی با SWAT نشان داد که سهم فعالیت های انسانی ۸۱/۸۶ درصد و تغییرات اقلیمی ۱۹/۱۳ درصد می باشد. همچنین نتایج حاکی از آن است که فعالیت -های انسانی عامل اصلی کاهش رواناب حوضه آبریز میناب می باشد.

تغییر اقلیم ، فعالیت های انسانی ، پاسخ هیدرولوژیکی حوضه ، SWAT