مهنوش جهانشاهی - مدرس، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور

فرار دختران از خانه در جامعه ایرانی به دلیل معیارها، هنجارها و ارزش های دینی، خانوادگی و اجتماعی، یک آسیب و مسئله اجتماعی میباشد که به افزایش نرخ مفاسد اجتماعی (فعالیت باندهای تجارت دختران، باندهای فحشاء و روسپیگری، اعتیاد،…) منتهی میگردد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین گرایش دختران به فرار از منزل و افزایش مفاسد اجتماعی با وضعیت اقتصادی خانواده ها در استان خراسان شمالی انجام پذیرفته است. این تحقیق به روش پیمایشی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته "گرایش دختران به فرار از منزل و افزایش مفاسد اجتماعی" و پرسشنامه محقق ساخته "وضعیت اقتصادی خانواده ها" انجام شده است. پس از تایید روایی صوری، پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۶۸ و ۰/۹۰ بدست آمد. جامعه آماری به تعداد ۶۷۲۴۱ نفر اعم از کلیه دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله که هرگز ازدواج نکرده بودند و مقیم استان خراسان شمالی در سال ۹۷ بوده اند، می باشد. نمونه آماری بر طبق جدول مورگان شامل ۳۴۲ نفر از کل جامعه  می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی پرسشنامه در بین ایشان توزیع شد. با انجام آزمون های همبستگی فرضیه اصلی این پژوهش در سطح اطمینان ۹۹% مورد تایید قرار گرفت. همچنین بین مولفه های فرعی پژوهش (گرایش دختران به فرار از منزل به دلیل داشتن ناپدری یا نامادری، گرایش دختران به فرار از منزل به دلیل شکست تحصیلی و سرزنش والدین، گرایش دختران به فرار از منزل به دلیل سختگیری و وجود شرایط تنبیه از سوی والدین) و افزایش مفاسد اجتماعی فرار دختران با وضعیت اقتصادی خانواده ها سطح اطمینان ۹۹% رابطه معناداری وجود دارد.

گرایش دختران به فرار از منزل, مفاسد اجتماعی, وضعیت اقتصادی خانواده ها, خراسان شمالی