لیدا مومنی بروجنی - استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور

در این مطالعه، چگونگی تاثیر نانوذره اکسید آهن در ساختار، پایداری حرارتی و فعالیت آنزیم تریپسین پانکراس گاو بررسی شد. برای دستیابی به این هدف از تکنیک­های مختلف طیف سنجی از جمله جذب UV، دو رنگی دورانی، پایداری حرارتی، فلورسانس و سینتیک در ۸ pH استفاده شد. نتایج ترمودینامیک و سینتیک نشان داد، که پایداری تریپسین در حضور نانوذره اکسید آهن کاهش و فعالیت آن افزایش یافت. طیف­سنجی فلوئورسانس نشان داد که نانوذره می تواند فلورسانس تریپسین را از طریق خاموشی استاتیک کاهش دهد. براساس پارامترهای ترمودینامیکی، فرایند اتصال نانوذره به تریپسین به صورت واکنش خودبه خودی انجام شده که نیروهای الکتروستاتیک نقش اصلی را ایفا می کند. مطالعات دورنگی نمایی دورانی دور تغییرات در ساختار دوم تریپسین را به صورت افزایش در محتوای مارپیچ آلفا و کاهش ساختارهای بتا نشان داد. مطالعه طیف­سنجی UV ثابت کرد که نانوذره اکسید آهن به تریپسین متصل شده و باعث تغییراتی در ساختار پروتئین شده است. مطالعات واکنش بین نانوذره اکسید آهن و تریپسین نشان می دهد که نه تنها آب و مولکول های حلال می توانند بر روی ساختار سه بعدی تریپسین و به طور کلی پروتئین محلول اثر بگذارند، بلکه نقش مهم و حیاتی در جذب سطحی مواد نانو دارند.

ترمودینامیک, تریپسین, سینتیک, طیف سنجی, نانوذره اکسید آهن (Fe۳O۴‎)