رضا خادمیان راد - کارشناس ارشد، گروه زیست شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
سید ابراهیم حسینی - دانشیار، گروه زیست شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

چکیدهمطالعات انسانی برای درک پاتوژنز سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) به دلیل محدودیت های اخلاقی و عملی با چالش های فراوانی روبرو می­باشد بنابراین استفاده از مدل های حیوانی در مطالعات مربوط به این سندروم از ارزش بالایی برخوردارند. لذا با توجه به خواص استروژنیک ژله رویال، این پژوهش با هدف بررسی امکان ایجاد مدل اختلالPCOSالقا شده با ژله رویال در رت انجام گردید.در این مطالعه تجربی، از ۴۰ سر رت ماده بالغ با وزن ۲۰±۱۸۰ گرم استفاده گردید که به ۵ گروه ۸ تایی شامل گروه­های کنترل (بدون تیمار)، شاهد (نرمال سالین) و ۳ دسته تجربی دریافت کننده مقادیر mg/kgBW۱۰۰۰، ۵۰۰، ۲۵۰ تقسیم شدند. در این مطالعه کلیه تجویزها به­صورت تزریق درون صفاقی و برای مدت ۲۱ روز انجام گردید. در پایان دوره با خون­گیری از قلب حیوانات، غلظت سرمی هورمون های استرادیول، پروژسترون، تستوسترون، LH و FSH اندازه گیری با جداسازی تخمدان ها و تهیه مقاطع بافتی تعداد فولیکول های تخمدانی شمارش گردیدند. داده ها با کمک آزمون­های  ANOVAو توکی مورد آنالیز قرار گرفتند و سطح معنی­داری اختلاف داده­ها ۰۵/۰p< در نظر گرفته شد. نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت سرمی هورمون استرادیول و تعداد فولیکول های پریموردیال در گروه دریافت کننده دوز mg/kgBW۲۵۰ نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشته است (۰۵/۰p<)؛ همچنین در بررسی هیستوپاتولوژیک بافت تخمدان ها نیزکیست های تخمدانی مشاهده نگردید.ژل رویال غلظت سرمی هورمون استرادیول و تعداد فولیکول های پریموردیال را در دوز mg/kgBW۲۵۰ افزایش داده ولی با افزایش دوز تغییری در غلظت سرمی هورمون های جنسی، بافت و عملکرد تخمدان ایجاد نمی نماید.

واژه های کلیدی: ژله رویال, سندروم تخمدان پلی کیستیک, مدل حیوانی