عصمت نوحی - دانشگاه ع. پ. کرمان،
نوشین کهن
معصومه صفی خانی

مقدمه : خودراهبری در یادگیری یک روش آموزشی است که در نظام های آموزشی موثر، به شکلی وسیع مورد استفاده قرار می گیرد.هدف از یادگیری خودراهبر، پرورش یادگیری عمیق و بالا بردن ظرفیت خودهدایتی و ابتکار دانشجویان و در نهایت باعث افزایش اعتماد به نفس و پیشرفت تحصیلی دانشجویان می باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین پیامدها و عوامل تسهیل کننده یادگیری خودراهبر از دیدگاه دانشجویان دوره مجازی رشته آموزش پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی آنها در سال ۹۸-۱۳۹۷ می باشد.روش اجرا: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان آموزش پزشکی مجازی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۸، که شامل ۲۰۵نفر دانشجو به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش یک پرسشنامه روا و پایایی است که توسط کهن و همکاران طراحی شده است بود. جهت تعیین پیشرفت تحصیلی معدل کل دانشجویان معیار قرار گرفت .یافته ها: بین عوامل تسهیل کننده یادگیری خودراهبر و پیامدهای یادگیری ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد (۰۰۰۱/۰.(P< با افزایش سن فراگیر پیامدهای یادگیری خودراهبر ارتقاء یافته و پیشرفت تحصیلی دانشجویان را به دنبال دارد (۰۳/۰.(P<بحث و نتیجه گیری : با تقویت عوامل تسهیل کننده یادگیری خودراهبر، پیامدهای یادگیری نیز به همان نسبت ارتقاء می یابد. از نتیجه این پژوهش می توان جهت ارتقاء آموزش مجازی و یادگیری دانشجویان مجازی استفاده نمود.

پیامدهای یادگیری خودراهبر، عوامل تسهیل کننده ، آموزش مجازی، دانشجویان آموزش پزشکی