بررسی تعلق و تضاد شغلی در پرستاران مراقبت های ویژه بیمارستان های آموزشی دانشگاهعلوم پزشکی لرستان: یک مطالعه توصیفی مقطعی

سابقه و هدف: بخشهای مراقبتهای ویژه یکی از اساسیترین واحدهای بیمارستانها هستند، پرستاران در این بخشها بهدلیل شرایط پیچیده ممکن است، موقعیتهای مختلفی ازجمله احساس خوشایند و درگیر شدن با شغل و یا عدم توافق بادیگران و حس تضاد در شغل را تجربه کنند. هدف از این مطالعه بررسی میزان تعلق و تضاد شغلی در پرستاران مراقبتهایویژه است.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی مقطعی و چندمرکزی از مرداد تا مهر ۱۴۰۱ در سه بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاهعلوم پزشکی لرستان انجام شد. تعداد ۱۵۳ پرستار مراقبتهای ویژه به روش نمونه گیری در دسترس شرکت کردند. ابزار پژوهششامل سه پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناسی، تعلق شغلی Utrecht و تعارض شغلی Dobrin بود، که به روش خود گزارشدهی و با استفاده از پرسشنامه کاغذی اطلاعات جمع آوری شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از آمار توصیفی و استفاده از نرم افزارSPSS به کار گرفته شد.یافتهها: در بین پرستاران مراقبتهای ویژه، سطح تعلق شغلی ضعیف ) ۱۶.۳۳ ) ۴۳.۶۹ و تضاد شغلی متوسط ) ۲.۳۸ ) ۱۱.۰۰بود. نتایج نشان داد تعلق شغلی در پرستاران مرد، متاهل، با سن، سابقه کاری و تحصیلات بالاتر بیشتر است. همچنین تضادشغلی در پرستاران مرد، مجرد، با سن، سابقه کاری و تحصیلات پایینتر بیشتر است .نتیجه گیری: سطح پایین تعلق شغلی و سطح متوسط تضاد شغلی در پرستاران مراقبتهای ویژه نشان میدهد که محیط اینبخشها دارای شرایط سخت و پیچیده ای است و مدیران بایستی راهکارهایی برای کاهش تضادها و همچنین ایجاد تعلق شغلیدر این پرستاران به کار بگیرند. پیشنهاد میشود علل تضاد شغلی بالا و تعلق شغلی پایین در پرستاران جوان و با تحصیلاتپایینتر بررسی و ریشهیابی قرار گیرد. پیشنهاد میشود مطالعاتی درزمینه بررسی مداخلاتی برای کاهش تضاد شغلی و افزایشتعلق شغلی در بین پرستاران مراقبتهای ویژه انجام گردد و همچنین تضاد و تعلق شغلی در پرستاران سایر بخشهای بیمارستانینیز موردبررسی و مقایسه قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

پرستار مراقبتهای ویژه ، تضاد شغلی ، تعلق شغلی