بررسی ارتباط متغیرهای زمینه ای و استرس شغلی پرستاران: یک مطالعه مقطعی

سابقه و هدف: پرستاران بیشترین تعداد شاغلین در بیمارستانها و مراکز بهداشتی-درمانی را دارند و نقش مهمی در سلامتجامعه ایفا میکنند. با توجه به اینکه پژوهشهای قبلی میزان استرس شغلی بالایی را برای جامعه پرستاران گزارش داده اند. لذادر مطالعه حاضر هدف بررسی ارتباط متغیرهای زمینه ای و استرس شغلی پرستاران میباشد.روشکار: ۳۸۰ پرستار از بخشهای مختلف بیمارستان در این مطالعه شرکت کردند. دادهها با استفاده از پرسشنامه اطلاعاتدموگرافیک و مقیاس استرس شغلی پرستاران ) NSS ( جمعآوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمونهای همبستگیپیرسون، آزمون T مستقل و one‐way ANOVA در نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد. سطح معنیداری برابر با ۰۵ / ۰ درنظر گرفته شده است.یافتهها: میانگین سنی شرکت کنندگان ۱ / ۴ ± ۶۱ / ۲۸ سال، ۸ / ۶۸ درصد زن و ۲ / ۵۹ درصد متاهل بودند. استرس شغلی پرستارانبا امتیاز ۲ / ۵ ± ۲۳ / ۸۱ در سطح بالا ارزیابی شد. ارتباط معنیداری بین نمره استرس شغلی و سن، سابقه کاری و تحصیلاتپرستاران مشاهده شد ) ۰۵ / ۰ > P (. بطوریکه با افزایش سن، سابقه کاری و تحصیلات، میزان استرس شغلی پرستاران کاهشمییابد. تفاوت معنیداری در نمره استرس شغلی گروه مردان و زنان مشاهده نشد ) ۰۵ / ۰ < P .)نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر، استرس شغلی پرستاران با متغیرهای زمینه ای پرستاران ارتباط معنیدار آماریداشت. بنابراین پیشنهاد میگردد جهت کاهش میزان استرس شغلی و افزایش بهرهوری و کارایی پرستاران، کارگاههای آموزشیجهت افزایش آگاهی پرستاران برگزار گردند.

کلیدواژه ها:

بیمارستانSSاسترس شغلی ، دموگرافیک ، پرستار