Azadeh Jabbari - university of rehabilitation and social welfare
Mohammad Ali Hosseini - University of Welfare & Rehabilitation Siences, Tehran, Iran.
Saeed Fatoureh-Chi - university of rehabilitation and social welfare
Ali Hosseini - university of rehabilitation and social welfare
Marjan Farzi - university of rehabilitation and social welfare

هدف: این پژوهش با هدف طراحی و تعیین روایی و پایایی ابزار ارزیابی صلاحیت بالینی کاردرمانگران انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه که از نوع ابزارسازی است، با مرور مطالب و چک لیست ها، تعداد زیادی گویه های مربوط به صلاحیت بالینی استخراج شد. این گویه ها در دو جلسه گروهی و زیر نظر پانزده تن از خبرگان مطرح و تحلیل شد و درنهایت، پرسش نامه ای با ۶۶ گویه تهیه شد. سپس، براساس نظر متخصصان کاردرمانی و شیوه لاواشه، روایی صوری و محتوایی پرسش نامه به دو روش کمی و کیفی تعیین گردید. به منظور تعیین پایایی از روش مطالعه آزمایشی، آزمون بازآزمون و محاسبه هم بستگی درونی برای تایید پایایی استفاده شد. یافته ها: ابزار ارزیابی صلاحیت بالینی با ۵۴ پرسش در ۷ حیطه طراحی شد که عبارت است از: تفکر انتقادی، فرایند عملکرد، ارتباط موثر، مسئولیت حرفه ای، مدیریت محیط درمان، دانش عملکردی و اقدام به رشد حرفه ای. روایی صوری و محتوایی با نظر هیئت خبرگان محاسبه و با CVR=۰/۸۴ تایید شد. پایایی ابزار تهیه شده در مطالعه آزمایشی نیز بررسی و روش آزمون - بازآزمون، ضریب هم بستگی پیرسون ۰/۹۹۵ را نشان داد. هم بستگی درونی پرسش ها نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد و عدد ۰/۹۷۳ را نشان داد. نتیجه گیری: ابزار مناسب برای بررسی صلاحیت بالینی کاردرمانگران با ۵۴ گویه در ۷ حیطه تهیه شد. روایی و پایایی این ابزار را خبرگان و نمونه ۳۰ نفره کاردرمانگران تایید کردند.

Clinical Competency, Occupational therapists, Assessment tool, Validity, Reliability, ابزار ارزیابی, پایایی, روایی, صلاحیت بالینی, کاردرمانگران