Khalil Heidari
Hossein Kavand
Z Permeh

طرح مساله: این مقاله به دنبال بررسی اثر سیاست کاهش یارانه بر تامین امنیت غذایی خانوارهای ایرانی می باشد. روش تحقیق: در مقاله حاضر با استفاده از تکنیک مدل های غیر ساختاری، خودرگرسیون برداری (VAR) و رهیافت هم انباشتگی ، اثر کاهش یارانه های غذایی بر کالری دریافتی خانوارهای ایرانی برآورد می گردد. یافته ها: شوک کاهش یک واحد یارانه غذایی بدون جبران درآمد خانوار، در کوتاه مدت اثر منفی شدیدی بر کالری دریافتی خانوار خواهد گذاشت و حداکثر ۵ سال طول خواهد کشید تا خانوارها انتظارات خود را تعدیل کنند؛ در حالی که اگر یک واحد کاهش یارانه با یک واحد افزایش درآمد جبران گردد، آن گاه اثر افزایش درآمد نه تنها اثر منفی کاهش یارانه را خنثی می کند، بلکه هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت بر کالری دریافتی خانوارها اثر مثبت خواهد داشت. نتایج: بر اساس یافته های این تحقیق به نظر می رسد که تنها توسل به سیاست کاهش یارانه غذایی، بدون توجه به رشد درآمد خانوارهای ایرانی، آثار منفی شدیدی بر میزان کالری دریافتی خانوارها خواهد داشت.

Calorie Demand, Food Security, Food Subsidy, VAR Method, امنیت غذایی, تقاضای کالری, تکنیک VAR, یارانه غذایی