معصومه بهزادی فر - کارشناسی لیسانس روانشناسی

تربیت دینی یعنی شناخت آموزههای دین ، تبدیل این شناخت ها به باورهای قلبی و به کاربستن این باورها در رفتارهای فردی و اجتماعی . در نتیجه ، افراد در فرایند تعلیم و تربیت دینی ، به گونه ای تربیت می شوند که در گرایش های شان نسبت به زندگی ، اعمال و تصمیم های شان و در برخورد با تمام امور، همواره حاکمیت ارزشهای الهی را احساس کنند. در چنین نظامی علاوه بر ایجاد نظم ذهنی ، دانش آموزان به گونه ای تربیت می شوند که دانش را صرفا برای ارضای کنجکاوی های فکری یا منافع دنیوی کسب نمی کنند، بلکه منطقی و متقی بار می آیند و فراهم آوردن موجبات رفاه مادی ، معنوی و اخلاقی خانواده، ملت ، خود و دیگران را وجهه ی همت خویش قرار می دهند. در این نوع از تربیت ، هدف تنها کسب معرفت نیست ، بلکه رشد و شکوفایی موزون همه ی ابعاد وجودی انسان مورد توجه قرار دارد.

تقویت دینی -ارزش های دینی -تربیت دینی