راحله حمزه لو - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان
داود جعفری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر
محمد اسماعیل ابراهیمی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری با شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر اختلال وسواس اجباری بود.  روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح اندازه گیری مکرر بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه افراد مراجعه کننده به مرکز مشاوره شهرستان ملایر بودند. با استفاده از روش در دسترس، ۱۸ نفر از افراد مبتلا به اختلال وسواس اجباری انتخاب شدند و میزان شدت اختلال وسواس اجباری آزمودنی های گروه های آزمایش به وسیله سیاهه اختلال وسواس اجباری مادزلی قبل، جلسه چهارم، و پس از اتمام جلسات درمانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها به کمک روش تجزیه و تحلیل واریانس آمیخته یا مختلط تحلیل شدند. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که در کاهش علائم وسواس، درمان شناختی رفتاری و شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن تاثیر داشته اند و بین اثربخشی دو گروه تفاوت معنادار وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: طبق یافته های پژوهش حاضر، هم درمان شناختی رفتاری و هم شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن هر دو در بهبود شدت علائم اختلال وسواسی اجباری تاثیر داشته اند.

اختلال وسواس اجباری, درمان شناختی رفتاری, شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن