مریم نوری بالانچی - کارشناس ارشد مهندسی منابع طبیعی شاخه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه آز
فریدون عوفی - عضو هیئت علمی و رئیس روابط بین الملل و تشکلهای خصوصی موسسه تحقیقات شی
حامد منوچهری - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، ایران -دانشگاه آزاد اسلا
سمانه نوری - کارشناس فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، ایران

اگر چه نواحی ساحلی کمتر از 15 % سطح کره زمین را اشغال می کنند، اما بیش از 60 % مردم جهان را در خود جای داده اند. این نواحی به عنوان منطقه بینابینی (اکوتون) تعریف شده اند که شدت و آسیب پذیری بیشتری نسبت به دیگر اکوسیستمهای خشکی دارند که افزایش فشارناشی از فعالیتهای انسانی در این مناطق می تواند سبب کاهش کیفیت زیستگاهها، تنوع زیستی و از بین رفتن انواع زیستگاههای حساسساحلی شود. یکی از جدید ترین مدل ها برای طبقه بندی و کدبندی زیستگاهها، سیستم طبقه بندی استاندارد اکولوژیک ساحلی دریایی Marine - Coastal Ecological Classification Standard) CMECS است که هدف اصلی آن طبقه بندی واحدهای اکولوژیکی و زیستگاهی با تأکید برکوچکترین واحد اکولوژیک و زیستی تحت عنوان بیوتوپBiotope) با یک شکل استاندارد ساده می باشد. این مدل از سوی سازمانNOAA آمریکا ابداع و به کار گرفته شده است. این تحقیق طی یک دوره یک ساله و چهار بار بررسی میدا نی فصلی (جهت مشخّص نمودن تأثیرات احتمالی ناشی از تغییرات آب و هوایی فصول) با هدف شناسایی، طبقهبندی و کدبندی زیستگاههای ساحلی منطقه بابلسر- نوشهر در استان مازندران می باشد، که بر اساس استانداردهای اکولوژیکیCMECS و برای همسانی با معیارهای بین المللی طبقه بندی در راستای برنامه های راهبری ملّی شیلات و محیط زیست کشورمان ایران انجام گرفت که از دو گروه از لایه های اطّلاعاتی شامل اجزای ژئومورفولوژی سطحSGC) و اجزای پوشش زیستیBCC) مهمترین اطّلاعات جمع آوری شد.

طبقه بندی و کدبندی بیونوپ ها، زیستگاههای ساحلی- دریایی، مدلCMECS سامانه اطّلاعات جغرافیاییGIS) استان مازندران (محدوده نوشهر – بابلسر)، سواحل جنوبی دریای خزر