محمدرضا نائینیان
محمدرضا شعیری
معصومه شریفی
مهری هادیان

هدف اساسی پژوهش کنونی تعیین پایایی و اعتبار مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر (GAD-۷) بوده است. مقیاس یاد شده با هدف ساختن ابزاری کوتاه برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و سنجش شدت نشانه های بالینی مبتلایان، توسط اسپیتزر و همکاران ساخته شده است. این مقیاس دارای هفت سوال اصلی و یک سوال اضافی است که میزان دخالت اختلال در کارکرد های فردی، اجتماعی، خانوادگی و شغلی مبتلایان را می سنجد. در این مطالعه ۱۹۹ نفر از دانشجویان دانشگاه شاهد و ۲۴ نفر از آزمودنی هایی که در مراجعه به یکی از کلینیک های روان پزشکی شهر تهران تشخیص اختلال اضطراب فراگیر (GAD) را دریافت نموده بودند شرکت داشتند. نتایج به دست آمده نشان داد که GAD-۷ از آلفای کرونباخ مناسبی برخوردار بوده و ضریب پایایی ( reliability ) مقیاس بر اساس دو بار اجرای آزمون نیز مناسب ارزیابی شده است. در بررسی اعتبار ( validity ) مقیاس، نتایج بیانگر همبستگی معنادار بین مقیاس GAD-۷ و پرسشنامه اضطراب حالت – صفت اسپیلبرگر، برخی خرده مقیاس های فرم کوتاه ۳۶ سوالی زمینه یابی سلامت عمومی ( (SF-۳۶ و خرده مقیاس اضطراب ۱۲ ماده ای از سیاهه نشانه های بالینی ( (SCL-۹۰ بوده است که بیانگر اعتبار همگرای مناسب مقیاس است. همچنین تحلیل عاملی مقیاس GAD-۷ بیانگر اشباع آن از یک عامل می باشد. از سوی دیگر مقایسه نمرات افراد مراجعه کننده به کلینیک روان پزشکی که تشخیص اختلال اضطراب فراگیر دریافت کرده بودند با نمره برش مقیاس و نیز نمرات جمعیت غیر بیمار، حاکی از اعتبار تشخیصی مطلوب مقیاس بوده است. در مجموع می شود گفت که مقیاس کوتاه سنجش اختلال اضطراب فراگیر (GAD-۷) از پایایی و اعتبار مناسبی در نمونه های ایرانی برخوردار بوده است.

مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر(GAD-۷), پایایی, اعتبار