نادیا قره گوزلو - دانشگاه محقق اردبیلی
اکبر عطادخت - دانشگاه محقق اردبیلی
سجاد بشرپور - دانشگاه محقق اردبیلی
محمد نریمانی - دانشگاه محقق اردبیلی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تیپ شخصیتی مادران به ویژه تیپ شخصیتی D در پیش بینی نگرش مثبت و منفی فرزندان به بزهکاری انجام شد. روش: برای انجام این پژوهش توصیفی- همبستگی از بین مادران ساکن در شهر همدان نمونه ای به حجم ۱۰۰ نفر همراه با ۱۰۰ نفر از فرزندان نوجوان آن ها با روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شده و مادران پرسشنامه تیپ شخصیتی A و B فریدمن و روزنمن، مقیاس تیپ شخصیتی C راهه و سولومون و مقیاس تیپ شخصیتی D دنولت را تکمیل نموده و فرزندان پسر آن ها نیز به پرسشنامه سنجش نگرش به بزهکاری پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تیپ شخصیتی D مادران با نگرش مثبت نوجوانان پسر آن ها به بزهکاری رابطه مثبت و با نگرش منفی به بزهکاری رابطه منفی دارد و بین تیپ های شخصیتی A و B و نیز تیپ C با نگرش مثبت و منفی به بزهکاری رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که تیپ شخصیتی D، ۴۷ درصد (۴۷/۰ß=) از واریانس نگرش مثبت به بزهکاری و ۲۳ درصد (۲۳/۰-ß=) از واریانس نگرش منفی به بزهکاری را تبیین می کند.  بحث و نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد که فرزندان مادران دارای تیپ شخصیتی D بیشتر از سایر تیپ های شخصیتی در معرض بزهکاری قرار دارند. لذا آگاه سازی والدین و تنظیم و اعمال مداخلات مرتبط برای تعدیل تیپ شخصیتی D مادران می تواند در پیشگیری و کنترل بزهکاری نوجوانان مورد استفاده قرار گیرد.

بزهکاری, شخصیت A, شخصیت B, شخصیت C, شخصیت D, نوجوان