لقمان ابراهیمی - دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
مجید الماسی - دانشجوی کارشناسی ارشد، روان شناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان،ایران.

مقدمه : هدف از این پژوهش بررسی نقش ویژگی های شخصیتی، ناگویی هیجانی و اجتناب شناختی بر عاطفه مثبت و منفی است.روش: روش این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری آن شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه زنجان با دامنه سنی ۱۸ تا ۲۵ در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ است. ۲۲۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های پنج عامل بزرگ (مک کری و کوستا، ۱۹۸۵)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، ۱۹۹۴)، مقیاس اجتناب شناختی (سکستون و داگاس ریا، ۲۰۰۴) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (واتسون، کلارک و تلگن، ۱۹۸۹) جمع آوری شدند. یافته ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد.نتایج: نتایج نشان داد روان رنجورخویی، دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات، فرونشانی فکر، جانشینی فکر، حواس پرتی، اجتناب و تبدیل تصور به فکر رابطه مثبت و معنا دار و برون گرایی، بازبودن به تجربه، موافق بودن و وظیفه شناسی رابطه منفی و معنا داری با عاطفه منفی دارند. علاوه براین برون گرایی، موافق بودن، وظیفه شناسی و اجتناب رابطه مثبت و معنا دار و همچنین روان رنجورخویی، دشواری در شناسایی احساس و دشواری در توصیف احساس رابطه منفی و معنا داری با عاطفه مثبت وجود دارد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد ویژگی های شخصیتی، ناگویی هیجانی و اجتناب شناختی در عواطف مثبت و منفی تاثیرگذار هستند و بر اساس یافته ها می توان گفت شخصیت های مختلف و افراد دچار ناگویی هیجانی و اجتناب شناختی به میزان نابرابری عواطف مختلف را تجربه می کنند.

ویژگی های شخصیتی, ناگویی هیجانی, اجتناب شناختی, عاطفه مثبت و منفی