فاطمه جمالی - دانشجوی کارشناسی رشته روانشناسی موسسه چرخ نیلوفری آذربایجان

بسیاری از روان شناسان عقیده دارند که فعالیت های بدنی مخصوصا بازی و تمرینات رشته های ورزشی محیط مناسبی را جهت کسب ارزش های فرهنگی، گرایش های مثبت فردی - عاطفی و رفتاری سنجیده فراهم می آورد و آنچه که از راه فعالیت های بدنی ورزشی اموخته می شود به سایر جنبه های زندگی نیز قابل انتقال است. زیگموند فروید بر پایه تحقیقات خود تاکید می کند که کودکان در بازی با ابزار احساسات ناخودآگاه و تکرار موقعیت های اجتماعی تلاش حیرت آوری را به منظور تسلط بر این موقعیت های هیجانی، شرایط و محیط را تحت تسلط خود قرار دهند و یک قربانی منفعل نباشند. با نگاهی به جایگاه بازی و ورزش در طول زندگی بشر و با مروری بر نوشه ها و گفته ها مشاهده می کنیم که در این زمینه گسترده یعنی ارتباط بین بازی ها و تکامل اخلاقی - اجتماعی و عاطفی نظریات متفاوتی وجود دارد که یکی از این نظریه ها معتقد است که شرکت در فعالیت های ورزشی و بازی مخصوصا رشته ها و بازی های گروهی از نظر تربیتی اجتماعی مفید است . بر طبق این نظریه بازی به توانایی و قابلیتی منتهی خواهد شد که تعاون و همکاری بادیگران را بر پایه درک وارتباط متقابل تقویت خواهد کرد.

بازی ، ورزش، مهارت اجتماعی، کودکان