Fatere Bakhshi - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
Asghar Fallah - استاد، گروه علوم و مهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
Ali Asghar Vahedi - استادیار، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
Mojtaba Imani Rastabi - دکتری، گروه علوم و مهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.

این پژوهش با هدف بررسی روند تغییرات جرم حجمی پایه و رطوبت سبز درختان بادافتاده ممرز در جهت طولی (در راستای طول تنه درخت) و جهت شعاعی (از مغز به پوست) چوب تنه انجام شد. از این رو از ۱۰ درخت بادافتاده ممرز در طبقات قطری ۴۰-۲۰، ۶۰-۴۰ و ۸۰-۶۰ و درجه پوسیدگی مختلف (درجه ۱، ۲ و ۳) دیسک کامل تهیه شد. دیسک ها در فواصل ۵، ۳۵ و ۶۵ درصد از طول تنه تهیه شدند. قطعات نمونه با حجم ثابت ۲×۲×۲ سانتی متر مکعب به نسبت ۱۰، ۵۰ و ۹۰ درصد از شعاعی دیسک ها تکه برداری شده و جرم حجمی پایه و رطوبت سبز آن­ها به دست آمد. نتایج نشان داد که رطوبت سبز و جرم حجمی پایه تنه درختان ممرز در طبقات قطری مختلف با احتساب درجات پوسیدگی تفاوت معنی دار دارد. بیشترین میانگین مقادیر جرم حجمی پایه در فاصله ۵ درصد در راستای طولی و ۹۰ درصد در راستای شعاعی چوب تنه به ترتیب با ۵۹/۰ و ۶۰/۰ گرم بر سانتی متر مکعب و بیشترین میانگین مقادیر رطوبت سبز در ۹۰ درصد در راستای شعاعی به ­مقدار ۶۵/۰ و فاصله ۵ درصد در راستای طولی به مقدار ۶۶/۰ مشاهده شد. نتایج همبستگی نشان داد جرم حجمی پایه، بیشترین مقدار همبستگی معنی داری را با قطر برابر سینه و کمترین مقدار همبستگی معنی داری را با رطوبت سبز دارد.

جرم حجمی, درجه پوسیدگی, رطوبت چوب, زی توده, طبقات قطری