شهریار فقه کریمی - دکتری حسابداری، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
زینب صلواتی - دانشجوی دکتری مدیریت و بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

یکی از اهداف گزارشگری مالی واحدهای تجاری، ارائه اطلاعاتی است که برای اخذ تصمیمات تجاری و اقتصادی مفید باشد. از آنجا که مدیریت سود با استفاده از اقلام تعهدی، کیفیت سود و به دنبال آن، توان پیش بینی سود را کاهش می دهد؛ این تصور وجود دارد که مدیریت سود همواره کاهنده توان پیش بینی سود آتی می باشد. در این مقاله تاثیر قدرت مدیر عامل بر کیفیت گزارشگری مالی و مدیریت سود بررسی شده است. دوره تصدی مدیر عامل، مالکیت مدیر عامل و دوگانگی وظیفه مدیر عامل به عنوان معیارهای سنجش قدرت مدیرعامل در نظر گرفته شد. به منظور بررسی فرضیات پژوهش، نمونه ای مشتمل بر ۹۱ شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ انتخاب گردید. آزمون های تجربی نشان داد که دوره تصدی مدیرعامل با مدیریت سود رابطه منفی و معنی داری دارد. این نتیجه با نتیجه علی و ژانگ(۲۰۱۴)، که به این نتیجه رسیدند که در سال های ابتدایی مدیر جهت دستیابی به پاداش بیشتر دست به دستکاری بیشتر سود می زند هم راستاست. همچنین سایر نتایج حاکی از وجود رابطه منفی و معنادار بین مالکیت مدیر عامل و مدیریت سود بود. همچنین نتایج نشان داد که دوگانگی وظیفه مدیر عامل با مدیریت سود رابطه مثبت و معناداری دارد. در خصوص کیفیت گزارشگری مالی نیز نتایج نشان داد که قدرت مدیر عامل در هر سه بعد (دوره تصدی، مالکیت و دوگانگی وظیفه مدیر عامل) تاثیر معناداری بر کیفیت گزارشگری مالی دارد.

قدرت مدیر عامل، کیفیت گزارشگری مالی، مدیریت سود