تاملی بر جایگاه قوه مقننه در اندیشه حقوق اساسی شهید بهشتی

در هنگام تدوین و بررسی قانون اساسی جمهوری اسلام ایران در سال ۱۳۵۸، بحث های متعددی پیرامون جایگاه قوه مقننه میان اعضای مجلس بررسی و تصویب این قانون وجود داشت. در این میان شهید بهشتی نقش بسیار مهمی در شکل گیری ساختار کنونی قوه مقننه در قانون اساسی داشت. بازخورد این بحث ها را می توان در تاثیر نظریه امت و امامت ایشان در مواردی چون، معنای قانونگذاری مجلس شورای اسلامی، حدود اختیارات مجلس، قانونگذاری تفویضی، جایگاه شورای نگهبان در ارتباط با مجلس، مصونیت پارلمانی و جایگاه نمایندگان مجلس دید. در این مقاله سعی شده است به برخی از مسائل مرتبط با قوه مقننه در اندیشه و نگاه شهید بهشتی در هنگام تدوین و بررسی قانون اساسی پرداخته شود. بر این اساس ابتدا به جایگاه کلی نهاد تقنین و قوه مقننه در اندیشه ایشان پرداخته و سپس مباحث مربوط به قوه مقننه در دیدگاه های ایشان مرور خواهیم نمود. فرض اساسی این مقاله بر این مبنا استوار است که اندیشه شهید بهشتی به لحاظ جایگاه حقیقی و حقوقی خویش در پایه ریزی برخی مولفه های مجلس شورای اسلامی به شکل کنونی موثر بوده است.