بررسی تطبیقی حق بر امنیت قضائی در قانون اساسی مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: فصلنامه دین و قانون، دوره: 10، شماره: 36
- کد COI اختصاصی: JR_QJRL-10-36_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 164
نویسندگان
چکیده
امنیت قضائی با هدف تضمین اصل حاکمیت قانون و حمایت از حقوق بنیادین شهروندان، از طریق اعمال قواعد و رویه های دادرسی منصفانه، در عرصه حقوق عمومی مورد شناسایی قرار گرفته است. این هدف ابتدا در انقلاب مشروطه، با تلاش برای تاسیس عدالت خانه و رعایت عدالت و برابری در اعمال قواعد و قوانین شرعی و عرفی دنبال شد و سپس در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، با شناسایی حق امنیت قضائی عادلانه و تساوی همگان در برابر قانون، نهادینه شد و قوه قضائیه، متعهد به پشتیبانی از حقوق فردی و اجتماعی و مسئول تحقق بخشیدن به عدالت معرفی گردید. در این راستا، تصویب سند امنیت قضائی در مهرماه ۱۳۹۹ که بازنشر اصول مهم حقوقی و حقوق بنیادین شهروندان در سپهر حقوق عمومی ایران است، مجموعه قضائی را، بیش ازپیش متعهد و ملزم به رعایت حقوق شهروندی و پاسداری از آزادی های قانونی می داند. این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی توصیفی دنبال پاسخ به این سوال است که آیا امنیت قضائی در قانون اساسی مشروطه و جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک حق اساسی به رسمیت شناخته شده است؟ آنچه از این نوشتار قابل استنباط است این است که اندیشه عدالت و تامین و تضمین حق امنیت قضائی شهروندان، هم در قانون اساسی مشروطه و هم با تفصیل و تاکید بیشتری در قانون اساسی ۱۳۵۸ مورد توجه قانونگذار اساسی قرار گرفته است.کلیدواژه ها
امنیت قضائی, حق دادخواهی, استقلال قضائی, قانون اساسیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.