حمیدرضا شعیری - p

در پاسخ به گزارش و یادداشتی باعنوان «گریماس یک روش مرده» که در قسمت نقد مقالات در مجله علمی- پژوهشی نقد ادبی شماره ۳۴ تابستان ۹۵ منتشر شده است، درصدد برآمدم تا کوتاه، مطلبی را به سطر آورم. باید بگویم که این یادداشت و گزارش منتشرشده، خود به نقد نیاز دارد و همین عامل مرا واداشت تا کمی سکوت بشکنم. دانشجوی عزیز، آقای محسن شریفی صحی، مطلب خودشان را باعنوان جنجالی «گریماس یک روش مرده» آغاز کرده اند که واژه مرده هم در عنوان اصلی و هم در آغاز متن تکرار شده است. اولین سوالی که به ذهن بنده خطور کرد، این بود که مگر روش علمی می میرد؟ اما وقتی اصل یادداشت و گزارش را خواندم متوجه شدم که عنوان هیچ ارتباطی با متن ندارد؛ زیرا در متن اصلی بحث استفاده تکراری و گاهی نادرست و همچنین سرقت نظری مطرح شده است؛ بنابر این دریافتم که عنوان فقط کاربرد جنجالی دارد. اما پرسش مهم تر این است که این دوست عزیز تا چه اندازه گرمس را می شناسد؟ آیا مقاله، اثر یا کتابی از گرمس را به زبان اصلی خوانده است؟ آیا زبان فرانسه را می شناسد ؟ اگر پاسخ به این سوالات منفی باشد، چگونه و با اتکا به کدام حکم می توان روش گرمس را مرده پنداشت؟

روش علمی, هیچ گاه نمی میرد, گریماس, یک روش مرده