Azar Beikazade - Gorgan University of Agricultura l Sciences and Natural Resources ,
Mohammadreza Imanpour - Gorgan University of Agricultura l Sciences and Natural Resources ,
Vahid Taghizade - Gorgan University of Agricultura l Sciences and Natural Resources ,

کورتیزول کورتیکواستروئیدی است که مهم­ترین اثر آن تنظیم اسمزی در ماهیان دریازی است. هدف این مطالعه­ بررسی اثر کورتیزول خوراکی بر مقاومت به تنش شوری در بچه­ماهیان کپور معمولی Cyprinus carpio است. برای این منظور، کپور معمولی (۱۲/۰±۳۶/۱ گرم) به مدت ۸ هفته با غذای تجاری حاوی صفر (شاهد)، ۵۰ (۱)، ۱۰۰ (۲) و ۲۰۰ (۳) میلی­گرم بر کیلوگرم غذای هیدروکورتیزون تغذیه شدند (۳ تیمار و یک گروه شاهد و ۳ تکرار). سپس مقاومت در­برابر تنش شوری، طی ۷ روز مقابله با شوری ppt ۱۲، با اندازه­­گیری تغییرات هماتوکریت و پارامترهای بیوشیمیایی خون (گلوکز، کلسیم و پروتئین کل) بررسی شد. نتایج نشان داد میزان بازماندگی بین تیمارها پس از ۷ روز مقابله با شوری، اختلاف معنی­داری نداشت (۰۵/۰p) و پس از تنش، در تمام تیمارها افزایش معنی­داری داشت (۰۵/۰>p) و بیشترین مقدار در تیمار ۲ و ۳ مشاهده شد (۰۵/۰>p). بیشترین میزان هماتوکریت پس از تنش در گروه شاهد مشاهده شد (۰۸/۲±۶۷/۶۱) (۰۵/۰>p). میزان یون کلسیم پس از تنش در تمامی تیمارها جز گروه شاهد افزایش  معنی­داری داشت (۰۵/۰>p) که بیشترین مقدار در تیمار ۳ مشاهده شد (۳۱/۰±۱۷/۱۱). پروتئین کل، در ماهیان تیمار­شده با کورتیزول به طور معنی­داری کمتر از گروه شاهد بود (۰۵/۰>p). نتایج نشان داد که کورتیزول خوراکی می­تواند مقاومت بچه­ماهی کپور معمولی را به تنش شوری افزایش دهد.

cortisol, glucose, salinity stress, osmoregulation, common carp, کورتیزول, گلوکز, تنش شوری, تنظیم اسمزی, کپور معمولی