سازگاری های ساختاری پیچک ایرانی، گونه در معرض خطر سواحل شمالی ایران
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: مجله یافته های نوین در علوم زیستی، دوره: 6، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_NBR-6-4_014
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 142
نویسندگان
University of Mazandaran
University of Mazandaran
University of Mazandaran
چکیده
هدف از این مطالعه مشخص کردن سازگاریهای ساختاری در سه جمعیت از پیچک ایرانی در سواحل استان مازندران است که تحت تاثیر تنشهای محیطی شدید منطقه ساحلی، جمعیتهای آن به شدت رو به کاهش است. به طور کلی بافت کلانشیمی حلقوی، مزوفیل ایزوبیلاترال، استل از نوع آمفی فلوئیک سیفونوستل، فراوانی لولههای شیرابهای محتوی لاتکس، بلورهای فراوان دروز و حضور بافت پریدرم در ریزوم را میتوان به عنوان مهمترین استراتژی های تشریحی گیاه برای تحمل شرایط سخت محیطی معرفی کرد. جمعیت ساری در مقایسه با جمعیتهای بابلسر و نور از بیشترین مکانیسم های ساختاری برای تحمل اکوسیستم ساحلی برخوردار بود. تفاوت های کمی در ویژگی های تشریحی مشاهده شده در سه جمعیت persicus Convolvulus به عنوان شواهدی بر تنوع فنوتیپیکی بالای درون گونه ای است. این تنوع درون گونه ای در ویژگی های مرتبط با تحمل تنش ها سبب سازگاری منطقه ای به شرایط می شود و توانایی گیاه را برای مقابله با تغییرات محیطی افزایش می دهد.کلیدواژه ها
anatomy, Caspian coasts, environmental stresses, mechanical supporting tissue, psammophyte, تشریح, بافت استحکامی, تنشهای محیطی, سواحل ایرانی, ماسه رستاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.