Mostafa Shamloo - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، گروه کشاورزی، قوچان، ایران
Mosoud Yavarmanesh - عضو هیات علمی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده  در این پژوهش اثر ضد میکروبی عصاره های آبی و اتانولی آلوئه ورا روی باکتری های شاخص بیماریزا  استافیلوکوکوس اورئوس(ATCC۲۵۹۲۳)، اشرشیاکلی (ATCC۲۵۹۲۲)، لیستریا مونوسیتوژنز (ATCC۳۳۰۹۰) به روش انتشار دیسک در آگار و براث میکرودیلوشن انجام گرفت. نتایج نشان داد باکتری های گرم مثبت نسبت به عصاره اتانولی آلوئه ورا حساس تر از باکتری های گرم منفی می باشند. گمان می رود این پدیده به علت تحمل ذاتی باکتری های گرم منفی، به واسطه ساختار ویژه دیواره سلولی و استحکام این دیواره نسبت به باکتری های گرم مثبت و همچنین ماهیت و ترکیبات موثره گیاهی باشد. عصاره اتانولی آلوئه ورا حداکثر فعالیت ضد باکتریایی را در مقابل باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز از خود نشان داد که حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره اتانولی در غلظت ۱۳۲/۰ روی استافیلوکوکوس اورئوس و در غلظت ۶۲۵/۰ روی لیستریا مونوسیتوژنز برحسب mg/ml بود. حداکثر قطر هاله مهارکننده توسط عصاره اتانولی آلوئه ورا روی باکتری استافیلو کوکوس اورئوس با قطر ۱۲میلی متر و پس ازآن روی لیستریا مونوسیتوژنز با قطر ۸ میلی متر مشاهده شد، عصاره آبی آلوئه ورا هیچ فعالیت ضد باکتریایی از خود نشان نداد. گمان می رود ترکیبات ضد باکتریایی مانند: آنتراکینون و دهیدروکسی آنترا به همراه ساپونین بیشترین نقش را در فعالیت ضد باکتریایی عصاره اتانولی آلوئه ورا داشته باشند.

Aloe Vera, antibacterial effect, aqueous extracts, ethanolic extracts, Pathogenic bacteria, کلید واژگان: آلوئه ورا, فعالیت ضد باکتریایی, عصاره آبی, عصاره اتانولی, باکتری های شاخص پاتوژن