Adel Mir majidi - دانشجوی دکترای علوم و صنایع غذایی دانشگاه تربیت مدرس، دانشکدهکشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی
Soleiman Abbasi - دانشیار، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکدهکشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی
Zohreh Hamidi Esfahani - دانشیار، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکدهکشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی
Mohammad hossein Azizi - استاد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکدهکشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی

چکیده در این پژوهش، تاثیر نوع امولسیفایر (Tween ۸۰، Tween ۶۰، Tween ۲۰، کازئینات سدیم، WPC و WPI)، نسبت امولسیفایر (Tween ۸۰) به فاز روغنی (اسانس روغنی پوست پرتقال) در هشت سطح (۱، ۵/۱، ۷۵/۱، ۲، ۲۵/۲، ۵/۲، ۷۵/۲ و ۳ : ۱) و امکان به­کارگیری شکل کامل، بخش محلول و نامحلول دو نوع صمغ بومی (صمغ فارسی و کتیرا) به­صورت تکی و ترکیبی در فرمولاسیون، بر تشکیل و برخی ویژگی­های نانوامولسیون­های تهیه شده از اسانس روغنی پوست پرتقال بررسی شد. برای تولید نانوامولسیون­ها از روش امولسیون­سازی با فراصوت استفاده شد و میانگین اندازه قطرات (Z-average)، شاخص بس­پاشیدگی (PDI)، گرانروی، رفتار جریانی نانوامولسیون­ها، پایداری فیزیکی فرمولاسیون­های منتخب در دمای ˚C۲۵ به مدت ۹۰ روز و همچنین مقدار انرژی مصرفی در طی فرایند بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظت امولسیفایر یا نسبت امولسیفایر به فاز روغنی (Surfactant-to-oil ratio, SOR) تاثیر معنی­داری (۰۰۰۱/۰P<) بر ویژگی­های اندازه­گیری شده داشتند و نمونه­های تولید شده با نسبت ۱:۲ (امولسیفایر : اسانس) کمترین مقدار Z-average را دارا بودند. در ضمن، امکان حذف امولسیفایر (Tween ۸۰) با جایگزینی آن توسط صمغ­ها و امولسیفایرهای پروتئینی برای تشکیل نانوامولسیون پایدار میسر نگردید. در ادامه مشخص شد که تنها  بخش محلول صمغ فارسی و کتیرا (به­صورت تکی و ترکیبی) قابلیت به­کارگیری در ساختار و تشکیل نانوامولسیون­های پایدار را داشتند و حضور آن­ها در فرمولاسیون تاثیر معنی­داری (۰۰۰۱/۰P<) بر ویژگی­های اندازه­گیری شده داشت. همچنین، رفتار جریانی نانوامولسیون­های تولید شده نیوتنی بود و تاثیر مدت زمان نگهداری بر مقدار Z-average  نمونه­ها نیز معنی­دار بود (۰۰۰۱/۰P<).

Nanoemulsions, Emulsifier, Gum, Orange peel essential oil, Rheology, کلید واژه گان: نانوامولسیون, امولسیفایر, صمغ, اسانس روغنی پوست پرتقال, رئولوژی